Wij begonnen ons huishouden vrij onverwacht. Leo en ik kenden elkaar nog niet zo lang toen we een flatje konden huren. We waren verliefd, zagen de toekomst samen rooskleurig tegemoet. Maar van een uitzet was geen sprake. Dus kochten we het allernoodzakelijkste en vooral niet al te duur.
Na een paar jaar verhuisden we en wilden we onze gammele (plastic) boekenkast wel verruilen voor een stevig exemplaar. Een collega vertelde over Lundia en daar waren we meteen helemaal weg van.
Het begon met een boekenkast, die werd uitgebreid, omgebouwd. Diverse keren haalden we de kast helemaal uit elkaar, deelden hem opnieuw in. In de keuken kwam ook een Lundia kast, in de kamers van de kinderen stonden Lundia meubels, die ook met hen verhuisden naar Groningen en Utrecht.
De boekenkast staat nog steeds pontificaal in onze huiskamer. De keukenkast staat nu op mijn werkkamer vol met knutselspulletjes. Andere meubels zijn verkocht of weggegeven.
Maar nog steeds zijn meubels van Lundia een tijdloos concept.
