Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Vandaag maar weer eens Charles Aznavour, omdat ik daar nog steeds fan van ben. En ik ontdekte een leuk filmpje bij zijn chanson “Emmenez-moi”. Hij neemt ons mee, naar streken met veel zon en zonder al te veel zorgen. Kom, laat ons meevoeren.
De laatste dag van de maand en dus een herhaling van een al ouder blog. Maar ook het begin van de week en die zet ik al jaren muzikaal in.
Dat wordt dus een herhaling van een muziekje waar ik gewoon weg van ben.
Het werd geen lastige keus, ik kwam al gauw terecht op Charles Aznavour. En dit chanson, dat zo weinig wordt gedraaid, maar toch zo ongelofelijk mooi is.
Al sinds 1 januari 2017 begint mijn blogweek met muziek. Ontelbare nummers heb ik hier geplaatst, in veel talen. Ik koos muziek die ik zelf mooi, leuk of fijn om te horen vind, al behoorde niet alles tot mijn eigen favoriet genre.
Dit nummer van Charles Aznavour “Les deux guitares” stond op mijn eerste elpee en ik heb het zo vaak beluisterd dat ik het woordelijk mee kan zingen. Hij beschrijft hoe het spel van twee gitaristen hem terugbrengt naar zijn jeugd.
Aznavour kwam hier al vaak voorbij. Vreemd genoeg kon op de 1e januari 2017 dit nummer niet getoond worden. Vandaag dus een mooie gelegenheid om het opnieuw te proberen.
Dat kon niet missen, deze film wilde ik beslist zien. Monsieur Aznavour, met Tahar Marim in de hoofdrol als Charles Aznavour.
Al vanaf het begin van zijn carrière ben ik fan. Tweemaal zag ik hem life, ontmoette hem één keer backstage. Gloeiend van trots dat me dat gelukt was. Ik kocht zijn platen en draaide die zowat grijs.
Door de hele film was er muziek van hem. Bijna alle liedjes kende ik, kon ik min of meer meezingen. Ik hoop maar dat ik niet al te luid zong…! Leo heb ik ook fan gemaakt, dus we keken samen naar deze mooie film. Goed gespeeld, soms dramatisch, maar gelukkig niet te tranentrekkend.
Aznavour, kind van Armeense ouders, stond al heel jong op de planken. Nadat hij Maurice Chevalier hoorde, wilde hij ook zanger worden. Ondanks zijn kleine gestalte, ondanks zijn schorre stem. En het lukte hem. Met veel charisma en vooral door de teksten die hij maakte en zelf vertolkte.
De film bevat ook een aantal filmopnames die Aznavour zelf gemaakt heeft, dat gaf een mooie balans. We hebben de aftiteling helemaal uitgezeten, tot de laatste noot verklonken was.
In 2012 werden Nobelprijs voor de Vrede toegekend aan de Europese Unie.
Ik citeer even een artikel uit 2012 van NOS nieuws: “De Nobelprijs voor de Vrede is toegekend aan de Europese Unie. Dat heeft het Nobelcomité in Oslo bekendgemaakt.
Volgens het Nobelcomité zorgt de Europese Unie al zestig jaar voor vrede en democratie. Voorzitter Jagland zei dat oorlog in Europa, zeven decennia na het einde van de Tweede Wereldoorlog, ondenkbaar is.”
Twaalf jaar later, in 2024, torpedeert diezelfde Europese Unie alle mogelijke besprekingen die kunnen leiden tot een meer vreedzame relatie met Rusland. Politici die hiertoe stappen ondernemen worden geboycot.
Vrede is een besmet woord geworden, het is een en al oorlog wat gepredikt wordt.
Precies 100 jaar geleden werd in Parijs, 36 Rue Monsieur le Prince, Charles Aznavour geboren.
Ik ben al vele jaren fan van hem en er hebben al heel veel nummers van hem op mijn blog gestaan. Waarschijnlijk zullen er hier nog wel vaker nummers van hem te horen zijn. Ook op deze bijzondere dag wil ik hier één van laten horen.
Maar welke? Het was nog lastig zoeken tussen al die filmpjes op You Tube.
Maar het werd dit mooie filmpje, dat Hier encore illustreert.
Hier encore, een chanson uit 1964, waarin hij als veertiger terugkijkt naar de tijd toen hij 20 was. Een tijd waarin hij dacht dat alles eeuwig zou duren. Dat er geen eind zou komen aan alle feesten en mooie zorgeloze dagen. Maar inmiddels weet hij -en wij allemaal- dat die tijd voorbijgaat zonder dat we er erg in hebben.
Gelukkig duurde het nog 54 jaar voordat Charles Aznavour zijn lier aan de wilgen hing. Hij maakte nog ontelbare mooie, vrolijke of melancholische chansons. Tot vreugde van zijn vele fans.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Twee groten van het Franse chanson, Enrico Macias en Charles Aznavour, zingen Hava Naguila.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
En ja, daar is ie weer, mijn persoonlijk idool. Charles Aznavour, 60 jaar geleden met een liedje over Brasilia. Het staat nog op een LP in onze kast en zo nu en dan draaien we hem een keertje.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Elke maandag zal de week beginnen met muziek. Oude songs, nieuwe wijsjes, van vroeger of net uitgebracht. Met veel aandacht voor allerlei talen, maar ook regelmatig een Nederlands nummer. Van heel vroeger, uit de tijd van de charleston of vroege jazz tot de hitparade van nu.
Weer eens een andere versie van een chanson van Charles Aznavour. Apri Alto zingt “For me formidable”.
