Post

Er wordt bijna geen post meer verstuurd, althans dat wordt gezegd.

Voor zakelijke post is dat duidelijk, want tegenwoordig komt alles per e-mail, of we dat nou fijn vinden of niet.

Maar bij de Primera staat nog steeds een flinke voorraad kaarten te koop. En dat is dan niet voor niks, daar zal wel vraag naar zijn. Ik ben benieuwd hoe lang die kaarten er nog zullen staan.

Afgelopen Kerst waren er ook nog heel wat kaarten te koop en beslist niet alleen de voordelige. En al vrees ik al langer dat de stroom kerstkaarten alsmaar minder wordt, aan het eind blijken er nog heel wat te zijn gezonden.

Zelf stuur ik graag een (zelfgemaakt) kaartje als er iemand jarig is of wat te vieren heeft. En dat wil ik ook blijven doen. Zo’n e-mail kaart is toch wat minder persoonlijk.

In Den Haag

Op weg naar oudste in Den Haag stapten we even uit op halte Spui, in de tramtunnel. Daar hingen tekeningen van Babette Wagenvoort.

Het was nog even zoeken, maar na roltrap op en af en informeren bij een passante, zagen we de tekeningen hangen.

Babette Wagenvoort was de stadstekenaar van Den Haag en docente op de kunstacademie. Haar tekeningen zijn snelle schetsen van wat ze zoal in Den Haag ziet. Van de Haagse markt tot aan het strand van Scheveningen. Leuke ontmoetingen met diverse mensen in hun dagelijks leven.

We bewonderden de tekeningen en verwonderden ons over de andere mede-reizigers die zonder op of om te zien langs liepen. De tekeningen verdienen meer aandacht.

Dus wie binnenkort naar Den Haag gaat.., het is het uitstappen op Spui zeker waard. De tekeningen hangen er nog tot 3 maart. Er komt weer een tram na 10 minuten, dus wat let je?

Collage (5)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Bij collage nummer 5 was de opdracht om de volgende woorden in het geheel te passen: lila, streepjes, bakken, tijger en discus.

Lila is niet mijn kleur, maar gelukkig had ik een viltstift die van pas kwam. Streepjes kwamen van een papiertje in mijn voorraad en bakken zou ook geen moeilijkheden opleveren. Ik had al een aantal plaatjes van al dan niet geslaagde taarten bij elkaar gezocht, toen ik ineens een oude reclamekaart vond, die veel beter paste.

Zoekend naar afbeeldingen van een discus kwamen steeds discusvissen naar voren. Ik hoop maar dat het er mee door kan. En met het logo van het IFFR (International Film Festival Rotterdam) had ik ook een tijger te pakken.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Collage (4)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

En dit is alweer de vierde week, waarin de woorden Lichtblauw-kreukelig-pianospelen-egel-sterker samen het onderwerp vormen.

Op de lichtblauwe achtergrond plakte ik wat tissuepapier. Dat werd vanzelf kreukelig. Met reepjes wit en zwart papier maakte ik een stukje pianoklavier, waarop wat muzikale egeltjes kwamen.

Bij het begrip sterker moest ik wat langer verzinnen. Hoe breng je dat tot uitdrukking? Maar mijn sleutelhanger herinnerde me aan Rosie the Riverter, het internationale symbool voor sterke vrouwen. En daarmee had ik ook dat probleempje opgelost.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Collage (3)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Dit keer waren de woorden: kersenrood, scheuren, toneel, fantasiedier en aardrijkskunde. Hoewel ik meteen een idee had, werd het uitvoeren niet gemakkelijk. Het is me gelukt, maar of het ook “mooi” is geworden, daar twijfel ik nog over. Toch maar op mijn blog gezet, want uiteindelijk komen alle woorden er wel in voor.

De kersenrode gescheurde papierstroken vormen een toneel, een kaart van China en de rode draak verwijzen naar aardrijkskunde. Het dier op de voorgrond is duidelijk gefantaseerd.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Lezen

Lezen, ik zou niet zonder kunnen. Er ligt altijd wel een boek naast de bank, de bieb heeft aan mij een regelmatige klant. En onze kinderen lazen en lezen ook nog steeds graag.

Maar of de kinderen van nu zo happig zijn om een boek ter hand te nemen. Ik zie allerlei initiatieven om ze aan het lezen te krijgen, maar dat handige schermpje trekt ook en is hardnekkig verslavend.

Op de markt trof ik een kraam aan met boeken. Nieuwe boeken en dat had ik eigenlijk nog niet eerder gezien. Mijn oog werd getrokken naar “Pluk van de Pettenflet”, dat niet alleen de kinderen leuk vonden, maar waar ik zelf ook met plezier uit voorlas.

Ik raakte met de verkoper, Eddie van der Beek, in gesprek, die een reguliere boekhandel heeft, maar ook zo nu en dan op de markt zijn handel verkoopt, tegen redelijke prijzen. Een gepassioneerde man, die kinderen weer graag het plezier van het lezen wil leren.

En gelijk heeft hij. Want met een boek ben je nooit alleen en hoef je je ook nooit te vervelen. Thuis, op de bank of in een luie stoel, aan tafel of in bed, je kunt met een boek reizen naar elke plek op de wereld en zelfs verder weg!

Boek

Mathijs Deen: De duiker

Ik wilde nog wel graag wat meer van deze schrijver lezen, dus vroeg ik in de bieb het boek De Duiker van Mathijs Deen aan.

Een Nederlands bergingsschip is op zoek naar een container die van een koopvaardijschip is gevallen.

De bemanning stuit op een wrak en omdat een aantal ook fervente duikers zijn, gaan ze op zoek en ontdekken dat ze de hoofdprijs hebben gevonden. Alleen…. er ligt een dode duiker in het schip. Dat moeten ze melden. Ook hier stort Liewe Cupido zich weer op de zaak.

Was het een ongeluk? Wie had belang bij de dood van de duiker? Heeft zijn zoon er iets mee te maken, zo’n recalcitrante puber die al vaker met de politie in aanraking kwam?

Er zijn meer partijen die de duiker liever dood dan levend zagen. En was het allemaal wel toeval, dat het schip ontdekt werd?

Lekkere thriller, waar je van de ene veronderstelling naar de andere mogelijkheid gestuurd wordt.

Collage (2)

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

En dit is dan de tweede collage. De opdrachtwoorden waren: eigeel, gaatjes, tekenen, uil(en) en energie. Een rijtje woorden zonder samenhang en daar dan een collage van maken….

De gaatjes waren niet lastig, de grotere werden opgevuld met eigeel, op het uitgestanste rondje tekende ik wat meisjeskopjes en de uil knipte ik van een oud kwartetspel. En de energie? Die wordt verbeeld door het snoertje, dat net te kort is voor het stopcontactje links onder.

Ik ben benieuwd wat de anderen er van maakten. Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Voorjaar….

Deze geurt volop in een buurtuin.

In  onze tuin zag ik de eerste sneeuwklokjes, nog heel pril. Ze durfden nog niet goed. Maar we gaan  zo langzamerhand richting voorjaar. Stapje voor stapje.

Lekker vooruitzicht, toch….

Het is maar een klein blogje vandaag. Beetje moeilijkheden met fotos plaatsen. Het kan dus zijn dat ik even een paar daagjes vrij neem.

Details

Tussen mijn boeken lag jarenlang “…” van …. Zij had jarenlang een rubriek in de NRC, waarin ze kleine, soms bijna onzichtbare dingen toonde in allerlei kunstuitingen. Dat boek heb ik heel vaak ingekeken. Maar soms verdwijnen zulke boeken in de boekenkast en raken uit het zicht.

Toch heb ik het weer teruggezocht, want ik moest er ineens aan denken toen ik vorige week dit fotografeerde. Wie het niet dadelijk herkent, het is een stukje van een voetpad bij ons in de buurt.

Het leek me in eerste instantie een vleugel van een vogel, maar het is waarschijnlijk een schelp, vertrapt en platgedrukt door de wals. Maar op de een of andere manier toch opvallend. En ineens zag ik er ook nog een Indiaan in.

Wie goed om zich heen kijkt, vindt altijd wel iets bijzonders. Zelfs op het voetpad tijdens een wandeling.