Once in a lifetime

Al weer een hele tijd geleden heb ik me opgegeven voor het komend seizoen van Heel Holland Bakt. Al ergens aan het eind van zomer stuurde ik een uitgebreid formulier op, met wat ik zoals gebakken had, heel veel persoonlijke gegevens en foto’s.

En toen begon het grote wachten. Pas eind januari sloot de inzendtermijn en voor die tijd hoefde ik dus niet op iets definitiefs te rekenen. Eind februari kwam er dan een telefoontje van het productiebureau en mocht ik opdraven, met zelfgebakken taart en een ander baksel naar eigen inzicht.  

Het weekend ervoor bakte ik proef, liet buren en kennissen testen en hoorde ik  het commentaar aan. Ik bakte nog een keer, wijzigde het recept nog iets en bakte tenslotte op de grote dag nogmaals een verse taart en een mooi gevlochten brood. Daarmee reden Leo en ik naar Hilversum, waar een deskundige jury proefde en ik een gesprekje had, dat opgenomen werd. Gek genoeg voelde ik helemaal geen stress. Ik vond het enig, een bijzondere ervaring, maar niet iets dat van levensbelang was. Ik denk dat Leo zenuwachtiger was dan ik 😉
Maar mijn bakkunst viel in de smaak en ik mocht met 23 andere kandidaten nog een keer proefbakken. Dit keer in de bakkerij van Robèrt van Beckhoven in Oisterwijk, waar ook Janny van der Heiden en Martine Bijl aanwezig waren.
En daar sta je dan, in een wildvreemde keuken. Je moet bakken met tijdsdruk, want meer dan 2 uur en een kwartier hadden we niet. Het kon allemaal nét. Natuurlijk moesten we soezen bakken en die zijn al niet mijn favoriet…..! Als je dan ook nog moeten zoeken naar van alles en nog wat. Het zweet brak me uit en ik voelde me als een kat in een vreemd pakhuis. Nee, het werd geen topprestatie en ik ben dan ook niet verder gekomen. Geen TV-carrière dus voor mij.
Jammer, maar ja ….. Het was al met al toch een heel leuke ervaring, die ik beslist niet had willen missen! Voortaan bak ik weer lekker ontspannen in mijn eigen vertrouwde keuken!

Kerststress

Hoe vaak heb ik al niet geroepen dat ik niet meer meedoe aan al die Kerststress. En toch, meestal liep ik op de laatste nipper te rennen om alle boodschappen binnen te krijgen. Nou, dit jaar dus niet. Alles prima geregeld, dingen in de diepvries, verpakt of met een nog flink houdbare datum. Dit keer zouden de Kerstdagen rustig en rimpelloos verlopen.
Maar ja, “Life is happening when you are busy making other plans”. Dus liep het allemaal anders. Vorige week bleek de convector het na 30 jaar te hebben begeven. Gelukkig kon er een vervangende worden geplaatst… Op vrijdagmorgen om half negen stond de monteur op de stoep. Dag rustige vrijdag, dag plannen om heel op mijn gemak de laatste boodschappen bijtijds te doen. In plaats daarvan kon ik om bij twaalven aan het ramen zemen, vloeren dweilen, meubels verplaatsen en nog wat andere dingen.
‘sMiddags in de winkels bleken nou net die dingen uitverkocht die ik nog niet in huis had gehaald, dus werd het supermarkt in en supermarkt uit, op zoek naar verse dille, bubbelwijn en nog wat andere zaken. Al met al toch nog tamelijk stressig en met rode konen.
Maar uiteindelijk werd het toch een rustige Kerst. Met de hele familie bij elkaar, lekkere hapjes, gezellig eten, en op 2e Kerstdag een wandeling met manlief en een eenvoudige, maar voedzame maaltijd.
Pfffftttt……