Hoge nood

Wat doe je als je, midden in de nacht, niet meer in het café naar de wc kan? En er nergens in de buurt een andere mogelijkheid is? Je plast wild en misschien schaam je je ook wel wild dat jou dat nou juist moet overkomen.
Eerlijk gezegd, ik heb al ontelbare keren ergens in de natuur wild geplast. Want wat moet je anders als je nergens een toilet kunt vinden, geen horecagelegenheid is en je al uren hebt gewandeld? Een gewoonte er van maken doe ik natuurlijk niet. Bij voorkeur zit ik toch op een fatsoenlijke wc.
Maar niet alleen ’s nachts, maar ook overdag is het soms problematisch. Ik weet uit ervaring dat er hier geen toilet is op het winkelcentrum. Dan moet je, toch ook een beetje illegaal, naar het gezondheidscentrum. En als er al een openbaar toilet is, dan moet je betalen. Het kostte me deze week 0,70 euro en dat vind ik toch wel een beetje duur. Mannen kunnen in zo’n krul of piespaal helemaal gratis en voor niks. En die dingen moeten toch ook schoongemaakt worden. Wat vreemd toch, want iedereen, man, vrouw of transgender, moet toch minstens een paar keer per dag.
Mijn vriendin uit Essen vindt het hier in Nederland maar karig geregeld. In Duitsland is er in elk winkelcentrum een openbaar toilet, ook in de kleinere centra. In Frankrijk ga ik vaak onderweg even naar zo’n mega supermarché. Even een plasje plegen is daar geen probleem. In Parijs vond ik overal op straat keurige toiletten, die na elke beurt weer automatisch schoon gemaakt werden. Dat zijn niet de meest gezellige wc’s, maar wat was ik blij dat ik kon. In Groot Brittannië is het meestal ook geen probleem, overal netje gebouwtjes en de properheid is vaak prima in orde. Ik herinner me ook oude, maar keurig schone wc’s in Praag, met toiletjuffrouwen die  je van een velletje papier voorzagen 😉
In Beijing verwonderden wij ons over de vele gloednieuwe toiletten, maar dat was in aanloop voor de Olympische spelen. Hoe ze nu zijn….?
Ik denk dat er op dit gebied nog heel veel te doen is in Nederland. En die mevrouw die haar boete niet betaald heeft en het op een proces laat aankomen, wens ik heel veel succes.
Wel voor mannen piespalen neerzetten en niet voor vrouwen. Dat is toch wel heel bedenkelijk en ook zeer vrouwonvriendelijk!!

Krullen

Dit is toch een zeldzaam gezicht aan het worden. Her en der in vooral Amsterdam kom je ze nog wel tegen, zoals hier in de Jordaan. Maar ik geloof niet dat er nog zo een bestaat in Rotterdam. Daar waren ze trouwens een beetje anders, van beton vaak. Niet altijd erg fris ruikend, maar voor mannen met hoge nood toch wel een uitkomst.
Ik herinner me nog wel dat mijn vader ook wel eens even ging plassen. Dat ikzelf en mijn moeder het maar moesten ophouden, vond ik vreemd. Helaas, nog steeds is dat niet veranderd. Wij moeten ons heil nog steeds zoeken in een cafeetje of warenhuis 🙁 🙁

Bewaren