Aan yoga heb ik vroeger wel gedaan en nu zou ik het eigenlijk ook wel weer graag willen gaan doen. Maar wel in een groep met leeftijdgenoten. Niet zo’n clubje met (nog) jonge en slanke dames, die geen vetrolletjes kennen.
Na verloop van tijd begin ik te transpireren, loop rood aan en voel ik me ineens (waarschijnlijk onterecht) het middelpunt van spot. Zo’n beetje als die mevrouw op dit tekeningetje. De afkeurende gedachten maken haar geest bepaald niet leeg. En ik weet zeker dat die afleidende gedachten ook bij mij opborrelen. Maar waarom eigenlijk?
We moeten maar eens af van die rare gedachten dat we allemaal jong, mooi en flitsend blijven. Niet toch?
Gaat bij jullie je fantasie ook wel eens op de loop? Bij mij wel… ik kan heerlijk wegdromen bij een leuk huis of een gekke situatie. Dat heeft dan niets meer met de werkelijkheid te maken, maar alles met sprookjes, gedachten spinsels en dromen.
