Wat een stapel

Bron: Google foto’s / Wikipedia

Dit is het Witte Huis. Nee, niet in Washington, maar in mijn eigen Rotterdam.

Dat gebouw was de eerste “wolkenkrabber” van Europa. Al vinden we het nu helemaal niet zo hoog. Maar als vergelijkingsmateriaal voldoet het nog prima voor mij.

Want in het onderzoek over de beruchte “mondkapjesdeal” moeten 5.500.000 documenten onderzocht worden. Vijf en een half miljoen documenten!!!

Hopelijk zijn het vooral digitale documenten, want als ze allemaal geprint zouden worden, gaan er veel te veel bomen aan!

Stel dat elk document één A4tje beslaat. Dat zal wel niet, want er wordt heel wat afgeschreven, maar stel.

Dan zouden (5.500.000 : 500 vellen in een pak =) 11.000 pakken printpapier gebruikt moeten worden. Zo’n pak is ca. 5 cm. hoog. Dat wordt dan een stapel papier van 11.000 x 5 cm = 55.000 cm. of te wel 55 meter.

Het Rotterdamse Witte huis is zo’n 43 meter hoog. Die stapel komt dus ruim boven dat Witte Huis uit. Onvoorstelbaar toch?

Het heeft niet veel zin om zo’n berekening te maken. Maar het toont wel de onzinnigheid van de stortvloed aan berichten, mails, brieven in de politiek. Daar valt niet tegen op te lezen.

Krankjorem, iets anders kan ik er niet van vinden.

Recept

Hoewel ik heel graag kook, laat ik sommige groentes vaak in de schappen liggen. Aubergine is zoiets. Ze glanzen me vaak tegemoet, lijken perfect te kunnen optreden in heerlijk schotels. Maar toch, vaak kopen doe ik ze niet.

Maar een bericht dat het wel heel lekkere en ook gezonde groente is, liet me besluiten om er ook weer eens eentje in mijn wagentje te leggen. Thuis verdween hij in de groentela en pas na enkele dagen realiseerde ik me dat er nu toch wel iets mee gedaan moest worden.

Start het filmpje met deze link

Tablet erbij, internet op en zo kwam ik terecht bij dit filmpje. Een maaltijd, bereid door Rudolph van Veen, al lange tijd mijn favoriete kok. Dat moest wel lekker zijn.

En dat was het niet alleen, het was ook nog eens super eenvoudig. Een met bakpapier beklede bakplaat beleggen met schijfjes aubergine, rode ui in smalle reepjes erop en bestrooien met een flinke lepel ras-el-hanout en een ferme scheut olijfolie. Een kwartiertje (of iets meer) in de oven, Italiaans spek erover en nog even terug in de oven. Dat spek had ik niet in huis, maar een restje mozarella smaakte ook en zo bleef het ook nog een een vegetarische maaltijd.

Erbij tomaten couscous. Ook al zo simpel, want eigenlijk gewelde couscous ombakken met wat knoflook en tomaten.

Ik kan het aanraden. Aubergine komt beslist vaker op het menu!

Maandag met muziek

Tja, je zult maar een tijdje in de gevangenis hebben gezeten, dan weet je niet meer of je liefje je nog wel zo lief vindt. Maar als je dan de straat in rijdt en de boom voor haar huis ziet, vol met gele linten……! Dan zing je natuurlijk, net als het koor van Ray Conniff “Tie a yellow ribbon round the ole oak tree”

Als de clip niet start, dit is de LINK

Nota bene:
Het is soms wel begrijpelijk dat artiesten of platenmaatschappijen niet willen dat hun link zo maar gratis wordt afgespeeld op een blog of website. Maar het is lastig om op voorhand te bekijken of een YouTube link werkt of niet. Daarom probeer ik ook altijd de link er onder bij te zetten. Ik hoop dat het filmpje wel dan wel werkt.

Klein

In een groot huis stapelen de spullen zich gemakkelijk op. Wie kleiner gaat wonen, moet natuurlijk ontspullen en sommigen kunnen dat heel goed.

Maar wat zou je over houden als je moest gaan wonen in een huis van 13 vierkante meter? En het toch nog enigszins gezellig te houden? Ik denk dat je dan wel bijna alles moet wegdoen.

Kijk, dit is zo’n huisje, in Londen. Ik vind het eigenlijk wel heel acceptabel en opvallend ruim. Als het bed overdag is opgeklapt zou je er nog wel eens kunnen dansen 😉

Maar waar ik dan vooral naar kijk is hoe mensen hun meubels een tweede of zelfs wel een derde functie geven. In- of uitklapbaar, te verlengen of te verkleinen. Zo ingenieus.

Maandag met muziek

Ik denk dat velen dit liedje mee zullen neuriën. Want “Het dorp”van Wim Sonneveld is beroemd in heel Nederland. Oorspronkelijk zong Jean Ferrat het, maar ook in deze versie van Philippe Elan en Mike Boddé, met de vertaalde tekst eronder, is het nog steeds prachtig.

Als de clip niet start, dit is de LINK

Nota bene:
Het is soms wel begrijpelijk dat artiesten of platenmaatschappijen niet willen dat hun link zo maar gratis wordt afgespeeld op een blog of website. Maar het is lastig om op voorhand te bekijken of een YouTube link werkt of niet. Daarom probeer ik ook altijd de link er onder bij te zetten. Ik hoop dat het filmpje wel dan wel werkt.

Maandag met muziek

Het wijsje is heel bekend en vaak vertolkt, maar in deze versie klinkt het toch weer anders. Irena Serra met Gypsy Jazz in I’ll see you in my dreams.

Als de clip niet start, dit is de LINK

Nota bene:
Het is soms wel begrijpelijk dat artiesten of platenmaatschappijen niet willen dat hun link zo maar gratis wordt afgespeeld op een blog of website. Maar het is lastig om op voorhand te bekijken of een YouTube link werkt of niet. Daarom probeer ik ook altijd de link er onder bij te zetten. Ik hoop dat het filmpje wel dan wel werkt.

Maandag met muziek

Angst, laat je leven er niet door beheersen. Het beste kun je maar gewoon je eigen leven leven, want als je luistert naar wat er allemaal gezegd en geschreven wordt…. In 1989 was dat blijkbaar ook al, getuige dit liedje van Robert Long.

Als de clip niet start, dit is de LINK

Nota bene:
Het is soms wel begrijpelijk dat artiesten of platenmaatschappijen niet willen dat hun link zo maar gratis wordt afgespeeld op een blog of website. Maar het is lastig om op voorhand te bekijken of een YouTube link werkt of niet. Daarom probeer ik ook altijd de link er onder bij te zetten. Ik hoop dat het filmpje wel dan wel werkt.

Vrolijk

Maker: Wayne Thiebaud / Licensed by VAGA at ARS, New York | 
Bronvermelding: Katherine Du Tiel

Men zegt dat lezen je kijk op de wereld verrijkt. Niet dat alles wat ik lees in boek of tijdschrift, krant met nou zo vrolijk maakt. Maar het leert me wel om mijn kennis op te frissen.

Neem nou dit schilderij van Wayne Thiebaud. Van deze schilder had ik eerlijk gezegd nog nooit gehoord, laat staan iets gezien. Maar zijn naam kwam ik tegen in een boek en dan ga ik op zoek naar zo’n figuur. In dat boek ben ik nog niet veel verder, maar dat geeft niet.

Want de schilderijen die Thiebaud die ik op internet ontdekte, geven me nu al een heel vrolijk gevoel. Er is een stoet aan taarten, lolly’s en ijshoorntjes te vinden. Er zijn ook scènes uit het dagelijks leven, maar die boeien me niet zo erg. Juist al dat eten ziet er zo lekker en vrolijk uit. Daar word ik gewoon blij van.

Dromen

De straatnamen in het hoogbouwgedeelte van Ommoord zijn verbonden aan Nobelprijswinnaars. Sommigen staan ons nog levendig voor de geest, anderen zijn minder duidelijk te herkennen. Schrijvers of wetenschappers blijven nou eenmaal niet zo in onze geest hangen.

Maar sommigen staan in ons geheugen gegrift, zoals Marten Luther King, aan wie ook nog eens een school gewijd is. Zijn portret is daar als een kleurige muurschildering te zien.

Zijn spreuk “I had a dream” werd op een bijgebouw vereeuwigd.

Er zijn nog steeds mensen die dromen van vrede. Maar te vaak overschaduwt de werkelijkheid van de dag deze dromen.

Toch moeten we nog steeds blijven dromen. Hopen op een wereld die niet wordt bevolkt door krijgsmachten.

Zodat kinderen kunnen blijven spelen en op kunnen groeien tot vredelievende mensen.

Maandag met muziek

Dit is een clip uit een programma van de RTV Rijnmond. Ik kende Kris Berry niet, maar was blij met deze kennismaking. Luister naar “Stick to the recipe”. En dat is een goed keuken advies 😉

Als het filmpje niet wil starten, dit is de LINK

Nota bene:
Het is soms wel begrijpelijk dat artiesten of platenmaatschappijen niet willen dat hun link zo maar gratis wordt afgespeeld op een blog of website. Maar het is lastig om op voorhand te bekijken of een YouTube link werkt of niet. Daarom probeer ik ook altijd de link er onder bij te zetten. Ik hoop dat het filmpje wel dan wel werkt.