| We liepen op de markt langs een tweedehands boekenkraam. Bovenop de stapel lag een boek, dat me vaag bekend voorkwam. Het was er zo een uit een serie van “Het boek van de maand” van een of andere boekenclub. De titel luidde: “De dag dat Caïro brandde”. De marktkoopman riep dat ik het voor Euro 0,75 mee mocht nemen. Maar dat was niet de bedoeling. We zijn net bezig om onze eigen boekenvoorraad uit te dunnen. |  |
Toen ik hem, half lachend, zei dat die titel wel erg actueel was, stak hij meteen van wal. En voor ik er erg in had, was ik in een politiek debat verwikkeld. Nou ja, debat… De koopman was van Arabische oorsprong en gaf me een lesje over de toestand in Egypte. Armoe en corruptie waren de steekwoorden. En vooral hoe Moebarak de boel onderdrukt had en al die jaren zijn eigen spaarrekening gespekt had. Het werd steeds meer. Sprak hij eerst nog van miljoenen, weldra rolden de biljoenen en triljoenen over zijn tong als regendruppels op een hostablad. Leo keek van verre toe. Ik had me hierin gewurmd, ik moest het zelf ook maar oplossen.
Maar uiteindelijk hield hij op. Met als laatste opmerking dat we “vooral niet moesten slapen, maar goed wakker blijven en je verstand gebruiken”. Ik knikte nog maar eens vriendelijk en met een wederzijds “Insjallah” gingen we elk ons eigen weg.
