Altijd wat…

Deze bomen, Ginko Biloba, staan in de straat achter ons huis. ’s Zomers fraai groen met mooi gevormde bladeren, die eigenlijk vergroeide naalden zijn. En in de herfst verkleurend naar geel. Er staat een hele rij en gek genoeg verkleuren ze niet allemaal tegelijkertijd.

In Japan en China staan deze bomen vaak bij tempels, omdat ze zouden staan voor een eeuwig leven.

Dit soort bomen staat natuurlijk niet alleen in onze buurt, overal in Nederland werden ze aangeplant. Alleen lette men niet op, want men had alleen mannelijke exemplaren moeten planten. Want vrouwelijke bomen bloeien en geven nadien vruchten. Ook mooi goudgeel, maar ze schijnen te stinken naar hondenpoep. En dat levert dan weer bezwaren op van de bewoners.

Och, och, werden de zoet geurende lindebomen gerooid omdat ze de teerbeminde auto’s plakkerig maakten en zouden eiken moeten wijken vanwege die processierups. Nu is het dus weer stank. Het is ook altijd wat…

Stank

Het stinkt er zo, dat je een bosje kruiden krijgt om aan te ruiken. Want het mooie zachte leer dat ze in Fez (Marokko) maken, wordt gelooid met urine en andere stinkende vloeistoffen. Het lijkt me dan ook een afschuwelijke karwei om daar te werken.