Dit schilderachtige plaatje maakte ik in Polperro, in Cornwall (Groot Brittannië). Het is een plaatsje van niks, maar vormt vaak het decor voor de boeken van Rosamunde Pilcher. Boeken met een groot feelgood gehalte. Heerlijk om te lezen met een kopje thee en een doos biscuits binnen handbereik. Binnen is het warm, buiten waait de wind, maar ik zit verdiept in uiterst romantische verhalen.
 |
Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een. Ook deze week dus weer:
Een goed boek is als jeuk waar je niet bij kunt. Je kunt het niet met rust laten.
|
| Een goed boek is als jeuk waar je niet bij kunt. Je kunt het niet met rust laten. | Laura Bush |
 |
Bij De Slegte zag ik vorige week bij de tweedehands boeken Dr. Doolittle staan. Meteen was ik weer kind, thuis op de grond naast de kachel. Helemaal verdiept in het verhaal van de man die praten kon met dieren.
Ik vond lezen heerlijk. Eerst huurde ik boeken uit het kleine bibliotheek-winkeltje tegenover ons. Elke week één deel. Dat leverde de eigenaar de bijnaam “Perdeel” op. Er was een serie over een Engels kostschoolmeisje, maar haar naam is me ontschoten. Toen Joop ter Heul, de boeken van Top Naeff, die zo triestig konden zijn. En niet te vergeten de boeken die mijn zus nog had, zoals “Stans van de vijfjarige”. Later in een opruimbui verkocht, jammer! |
Maar al gauw was me dat niet genoeg en kreeg ik een abonnement op de Gemeentelijke Jeugdbieb.
Daar ontdekte ik de boeken van Jean Plaidy, over historische figuren zoals Catharina de Medici, Isabella van Castilië en Hendrik VIII. Urenlang kon ik me verliezen in de geschiedenis. Ook las ik graag biografieën over schilders en zo.
Inmiddels kan ik me een leven zonder boeken niet meer voorstellen. Op vakantie gaan er altijd een paar mee. Nu vooral detectives, maar ook nog steeds historische romans. Zoals de boeken van Tracy Chevalier. En boeken over het leven in China of Japan. Er is genoeg te vinden, dus vervelen hoef ik me niet.
| Vroeger moest ik ook op zaterdag naar school. Ik herinner me dat we het eerste uur hoofdrekenen kregen. Daarna zal het wel taal of zoiets geweest zijn, maar dat weet ik niet meer precies.
Maar het laatste uur was het mooiste uur van de week: dan las de juffrouw voor. Alleen op de wereld, Mariska, de circusprinses en nog veel meer boeken heb ik niet zelf gelezen, maar alleen gehoord. Lezen vond ik heerlijk, maar voorgelezen worden was het einde. Soms als ik een beetje ziekjes was, dan las zelfs mijn moeder of zus voor. Ik heb de buikpijn best wel eens een beetje aangedikt, alleen maar om voorgelezen te worden. Maar wie leest me nu voor? Geen mens, toch? Geen nood, ik gebruik een luisterboek. Als ik wil kan ik op elk uur van de dag me laten meevoeren in een verhaal, door Yvonne Keuls, Dieuwertje Blok, Job Cohen of nog een heleboel anderen. Heerlijk. Alleen moet ik wel oppassen, dat ik niet onder het “lezen” in slaap val. Maar dat zal de leeftijd wel zijn 😉 |
 |
