Toch nog…

Schreef ik laatst dat de hoop op een echte “Cuvée Bonheur”door de vogels naar de gallemiese was geholpen, er is toch nog wijn in het verschiet. Niet van onze eigen druiven, maar van de worskhop wijnmaken die Leo en ik voor onze verjaardag van schoonzus- en zwager kregen.
Afgelopen vrijdag was het zover. We werden naar De Wijkgaard in Meteren gebracht, waar we met nog twaalf anderen kennis maakten met het zelf wijn maken. En dat is toch iets meer dan druiven persen en de natuur verder zijn gang laten gaan. Eerst moest alle materiaal goed gereinigd worden. Daarna werd er in een flink vaatje appel- of druivensap gemengd met bananensap en flink geroerd,. Daarna moest de zuurgraad en het suikergehalte worden gemeten. Suiker, zuur, gist en nog het een en ander werd toegevoegd.
 

En tenslotte mochten we flessen vullen en daarop een waterslot doen. Die flessen (voor elke cursist een rode en een witte wijn in wording) kregen we mee naar huis. Die staan nu op het aanrecht in de keuken. En gisten dat het doet!! Soms lijkt het net een orgeltje, dat blob-blob geluid uit die watersloten.
Als het niet meer bubbelt, dan moeten de inhoud worden overgeheveld en weer van het waterslot worden voorzien. En dan begint het lange wachten, want pas volgend jaar zal de wijn “op dronk” zijn.
Ook hier geldt dus, geduld is een schone zaak!