Category Archives: knutselen, stempelen, kaarten maken

over stempelen, kaarten maken en andere knutseldingen.

Collage (5)

Posted on by

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Bij collage nummer 5 was de opdracht om de volgende woorden in het geheel te passen: lila, streepjes, bakken, tijger en discus.

Lila is niet mijn kleur, maar gelukkig had ik een viltstift die van pas kwam. Streepjes kwamen van een papiertje in mijn voorraad en bakken zou ook geen moeilijkheden opleveren. Ik had al een aantal plaatjes van al dan niet geslaagde taarten bij elkaar gezocht, toen ik ineens een oude reclamekaart vond, die veel beter paste.

Zoekend naar afbeeldingen van een discus kwamen steeds discusvissen naar voren. Ik hoop maar dat het er mee door kan. En met het logo van het IFFR (International Film Festival Rotterdam) had ik ook een tijger te pakken.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Collage (4)

Posted on by

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

En dit is alweer de vierde week, waarin de woorden Lichtblauw-kreukelig-pianospelen-egel-sterker samen het onderwerp vormen.

Op de lichtblauwe achtergrond plakte ik wat tissuepapier. Dat werd vanzelf kreukelig. Met reepjes wit en zwart papier maakte ik een stukje pianoklavier, waarop wat muzikale egeltjes kwamen.

Bij het begrip sterker moest ik wat langer verzinnen. Hoe breng je dat tot uitdrukking? Maar mijn sleutelhanger herinnerde me aan Rosie the Riverter, het internationale symbool voor sterke vrouwen. En daarmee had ik ook dat probleempje opgelost.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Collage (3)

Posted on by

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Dit keer waren de woorden: kersenrood, scheuren, toneel, fantasiedier en aardrijkskunde. Hoewel ik meteen een idee had, werd het uitvoeren niet gemakkelijk. Het is me gelukt, maar of het ook “mooi” is geworden, daar twijfel ik nog over. Toch maar op mijn blog gezet, want uiteindelijk komen alle woorden er wel in voor.

De kersenrode gescheurde papierstroken vormen een toneel, een kaart van China en de rode draak verwijzen naar aardrijkskunde. Het dier op de voorgrond is duidelijk gefantaseerd.

Ben je ook benieuwd wat de anderen er van maakten? Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Collage (2)

Posted on by

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

En dit is dan de tweede collage. De opdrachtwoorden waren: eigeel, gaatjes, tekenen, uil(en) en energie. Een rijtje woorden zonder samenhang en daar dan een collage van maken….

De gaatjes waren niet lastig, de grotere werden opgevuld met eigeel, op het uitgestanste rondje tekende ik wat meisjeskopjes en de uil knipte ik van een oud kwartetspel. En de energie? Die wordt verbeeld door het snoertje, dat net te kort is voor het stopcontactje links onder.

Ik ben benieuwd wat de anderen er van maakten. Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Collage

Posted on by

Conny van Connysquilts lanceerde een nieuwe uitdaging. Ze vroeg ze om drie woorden te sturen, die als uitgangspunt zouden dienen van de collages. Wie wilde meedoen en twaalf weken lang een collage maken? Ik reageerde meteen.

Al vele jaren maak ik kaarten voor allerlei gelegenheden. Maar dat is meestal toch een beetje in de zelfde lijn. Iets nieuws maken, een beetje uit m’n comfortzone komen, ja dat leek me wel wat.

Voor deze eerste collage moesten de begrippen/woorden “chocoladebruin – handschrift – koken – auto – droom” gebruikt worden.

Ik ben een priegelaar, een groot vlak is niks voor mij. Daarom beperkte ik me -voorlopig- tot een kaartformaat van 13,5 x 13,5 cm.

En ging ik op zoek naar chocoladebruin. Moet niet moeilijk zijn in de kerstweek, dacht ik. Maar juist toen vond ik geen bruikbare afbeelding van chocola. Dus zelf aan de slag met een masker, een stukje bruin papier. Plaatjes zoeken, knippen, proberen en niet te snel plakken. Schuiven, draaien…

En zo rolde dit er uit. Alles zit er in, zelfs de droom. Want nog vaak droom ik van onze eerste auto, ja een blauwe kever. En dan daar weer mee op stap. En in een droom is een stapel potten en pannen op het dak helemaal niet zo raar toch…..

Ik ben benieuwd wat de anderen er van maakten. Dat is allemaal te zien bij Conny, dus klik even hier.

Liefdevol gemaakt

Posted on by
Bron: Facebook / Abandoned things

Soms denk ik dat mijn tijd die ik doorbreng met snuffelen op Facebook en Instagram verloren tijd is. Maar zo nu en dan zie ik dingen voorbij komen die het delen waard zijn. Omdat ze mooi, bijzonder of verwonderlijk zijn.

Zoals dit poppenhuis, dat in 1913 is gemaakt door John Carlson. Zijn jongere zusje zal wel verrukt zijn geweest van de mooie en bijzonder dingen die er in dit vier etages hoge bouwwerk te ontdekken zijn.

Het heeft een lift, een echt bellende telefoon, kan helemaal verlicht worden.

De 30 poppen kunnen brieven schrijven op een typmachine of hun jurken verstellen op een naaimachine.

Voor al die snufjes gebruikte John Carlson onderdelen van een oude klok. Geen idee hoe lang John er over gedaan heeft.

Maar hopelijk heeft zijn zusje er lang en met veel plezier mee gespeeld.

Handigheidjes

Posted on by

BussyBessy vroeg om handige tips. Handigheidjes die we regelmatig gebruiken om ons werk in huis en tuin of gewoon, ons dagelijks leven, gemakkelijker te maken. Tips, die wil ik altijd wel. Ik verzamel ze vooral via Instagram, maar ook via Pinterest.

Al weer lang geleden maakte ik diverse dingen van zoutdeeg. Dat werkte prima en ook de kinderen vonden het leuk om mee te spelen. Mijn kinderen zijn al weer volwassen en kleinkinderen hebben we niet. Maar voor grootouders lijkt me dit een leuk recept. Als de kleinkinderen komen logeren, de uitstapjes op zijn en de regen uit de hemel gutst, dan kun je heerlijk gaan rommelen met dit deeg.

Dit filmpje vond ik op Instagram: deeg gekleurd met levensmiddelenkleurstof.

Bron: Instagram / Julia.Kreativblog

250 ml. water
20 ml. olie (plantaardig of babyolie)
5 gr. citroenzuur (optioneel)
100 gr. zout
200 gr. meel
(levensmiddelen)kleurstoffen naar keuze

Water en olie bij elkaar doen, aan de kook brengen en circa 3 minuten zachtjes laten koken. Dan alle andere ingrediënten erbij doen en goed kneden (met een handmixer want het is heet). Als het enigszins is afgekoeld de kleurstof er door kneden.


Alles klaar, kliederen maar! Veel plezier

ATC-ruil

Posted on by

Een hele tijd lang heb ik geen ATC’s meer gemaakt. De flow was er een beetje uit en nou ja, ik wilde wel weer eens wat anders om handen hebben.

Maar toen ik een bericht van Miekequilt las, begon het weer te kriebelen. Mieke is vaak in de weer met stoffen, dus bedacht ik dat het ook iets in die lijn zou moeten zijn.

Dit werd het uiteindelijk, een beetje een vervolg op mijn (nog steeds lopende) project van het ABC van de mode.

Zelf kreeg ik ook leuke kaartjes terug. Van Mieke zelf, Anneke, Bianca en Mia.

Alles samen in een leuke envelop en vergezeld van een kaart van Mieke’s hand.

Leuk om zo maar op een vrijdagmiddag zulke gezellige post te krijgen.

Allemaal hartelijk bedankt,

Leuk werk

Posted on by

Een paar maanden geleden blogde Sjanne over het sprookjesboek “Verhalen van Moeder de Gans” met daarin illustraties van Rie Cramer. Jammer genoeg was het boek al oud, was het al gerepareerd met plakband. Sjanne wilde het weer opnieuw het met plakband repareren.

Meteen schreef ik haar dat dat niet zo’n goed idee was, want plakband maakt nare vlekken en is niet het juiste materiaal voor dit soort werk. Ik wilde het wel weer in orde maken. En zo bracht Sjanne in september het boek bij mij. We maakten er meteen een leuke dag in Rotterdam van.

Ik ben geen professioneel restaurateur, maar heb al vaker boeken gerestaureerd. Met een beetje goeie wil en heel veel gepriegel lukte het me ook nu om van de kaft en losse bladzijden weer een boek te maken.

Eerst maakte ik alle bladzijden los, verwijderde het jarenoude plakband en repareerde dat wat gescheurd was. Daarna verstevigde ik alle pagina’s aan de bindzijde met een randje gevouwen rijstpapier. Zo konden de bladzijden weer aan elkaar geplakt worden. Voor het rijstpapier gebruikte ik een rolletje sigarettenvloei, dat ik een keer in een coffeeshop op de kop kon tikken. Een prima en al beproefd alternatief.

Tussendoor liet ik alles goed drogen tussen twee planken. Een reep boekbindersgaas gaf nog wat meer stevigheid en toen kon alles stevig geklemd worden.

Ik had nog een restje blauw boeklinnen, dat wonderwel paste bij de kleuren van het boek. Daarmee maakte ik de rug en kon het boek nogmaals tussen de klemmen.

En zo werd dag na dag die stapel papier weer een boek, dat vastgehouden kan worden en – het allerbelangrijkst – waaruit Sjanne haar kleinkinderen weer uit kan voorlezen.

Dus nam ik vorige week in de stromende regen de trein naar Sjanne om het boek af te leveren en gezellig bij te praten.

Roodkapje

Posted on by

Ongecensureerd en in de oorspronkelijke vertaling (denk ik, want vrolijk en ongegeneerd “geleend” van het radioprogramma De Sandwich van 26/2/2023) zet ik hier een gedicht van Roald Dahl.

ROODKAPJE EN DE WOLF

Op een der eerste lentedagen
voelde Wolf de honger knagen,
dus klopte hij bij grootmoe aan.
Zij deed open, zag hem staan
met scherpe tanden, valse lach.
Hij gromde grijnzend: ‘Goedendag.’
De arme grootmoe schrok zich naar:
Straks eet hij me op met huid en haar.
Ze sloeg de spijker op zijn kop,
want hij vrat haar in één hap op.
Maar grootmoeder was taai en schriel,
hetgeen de wolf maar slecht beviel.
‘Ze is te weinig,’ klaagde hij,
‘dat is toch geen heel maal voor mij.
Na zo’n schriel scharminkel moet je
als wolf minstens nog een toetje.’
Terwijl hij heel boosaardig lachte,
zei hij: ‘Ik denk, dat ik zal wachten
tot Roodkapje, ’t mals, jong ding,
terugkomt van haar wandeling.’
Grootmoe’ s kleren, moet je weten,
die hij natuurlijk niet had opgegeten,
heeft hij opgeraapt en aangetrokken;
haar jas, haar muts en ook haar sokken.
Hij kamde en krulde zelfs zijn haar.
In grootmoe’s stoel zat Wolf toen klaar.
 		Het kleine meisje kwam al gauw
en vroeg aan Wolf traditiegetrouw,
‘O grootmoe, wat heb je ’n grote oren.’
‘Dan kan ik je beter horen.’
‘Wat ’n grote ogen!’ zei ze zoet.
‘Dan kan ik beter zien wat je doet,’
zei de Wolf, terwijl hij naar haar staarde,
en watertandde en likkebaardde.
Na dat karkas, vol bot en haar,
dacht hij, smaakt zij als kaviaar.
Maar Roodkapje knipoogde en zei:
‘O wat een mooie bontjas heb jij!’
‘Fout!’ riep Wolf haar nijdig toe.
‘Wat heb je een grote tanden, grootmoe,
dàt moet je zeggen, ezelskop.
Nou ja, dan eet ik je zo maar op.’
’t Kind lacht en trekt in een wipje
een revolver uit haar slipje.
Ze richt hem op het grote beest
en beng, beng …die is er geweest!
Een week of wat later, ik weet ’t nog goed,
heb ik in het bos Roodkapje ontmoet.
Ik herkende haar bijna niet, dat snap je,
zo zonder cape en zonder rood kapje.
‘Hallo!’ riep ze vrolijk. ‘Zie je wel
mijn prachtige bontjas van WOLVENVEL!’
Roald Dahl
(vertaling Huberte Vriesendorp)
Uit: Gruwelijke rijmen. Fontein)