Straatnamen

pupillenstraat Straatnamen, hoe komen ze erop? Hier in Rotterdam zie je soms namen en vraag je je af waarom het nou juist die naam is. Tijdens een wandeling door het gebied waar ik op de middelbare school zat, kwamen we langs de Pupillenstraat. Mijn herinnering ging terug naar mijn schooltijd. Daar zat een kleine snackbar, waar je ijs kon krijgen en een jukebox stond.

Ik moest vaak kiezen waar ik mijn zakgeld aan uit wilde geven en ik geloof dat ik toch liever ijs koos dan muziek.

Nu viel dit bordje me op en snapte ik de naamgeving. Grappig dat het zo mooi samenviel met mijn schooltijd herinnering.

Schrikbeeld

Als ik vroeger niet zo erg mijn best deed op school, dreigde mijn moeder altijd met de “Koffiebonenzolder”.
Wat dat inhield, wist ik eigenlijk niet zo goed, maar dat je er beter niet kon belanden was een ding dat zeker was! Want op die zolder in het Van Nelle-gebouw, waar wij dichtbij woonden, zaten strenge juffen, die met harde hand regeerden. Kinderen die niet wilden leren, moesten daar dag en nacht de slechte koffiebonen uit de goeie bonen halen.Gek genoeg weet ik helemaal niet wat ik me er toen bij voorstelde. Waarschijnlijk zag ik rijen hongerige meisjes op hun blote knietjes die bonen stuk voor stuk in de hand nemen en links (slecht) en rechts (goed) in pakken doen. Die slechte koffie was voor de meisjes zelf, de goede werd natuurlijk verkocht en alleen als je goed leerde, kon je behoorlijk je brood én koffie verdienen!

Wat een idiote voorstelling, vind ik nu. Maar ja, ik deed wel meer mijn best, want op die enge zolder wilde ik beslist niet terecht komen.

Libertystoel

Laatst kreeg ik, door een stukje in de krant,  contact met schoolvriendinnen van mijn overleden zus. Dat is natuurlijk al heel bijzonder, want had mijn zus nog geleefd, dan was ze nu al over de tachtig.
Maar het was vooral heel leuk om verhalen te horen over de jeugd en de schooltijd van mijn zus. Daar wist ik eigenlijk maar weinig van. Geen wonder, er zat achttien jaar verschil tussen ons.
Eén van de vriendinnen herinnerde zich dat wij thuis een  “libertystoel” hadden. Het was de stoel waar mijn vader altijd in zat. Moeder vond het een sta-in-de-weg, maar mijn vader kon er zo heerlijk een tukje in doen, ‘s-avonds na het eten.
Mijn zus moet “libertystoel” wel heel erg bijzonder gevonden hebben, want ze had het in geuren en kleuren op school verteld. Het vriendinnetje was danig onder de indruk en vertelde het ook bij haar thuis. Waarop haar moeder had gezegd: “Ach gut, die hebben wij ook. Maar wij zeggen gewoon leunstoel.”
Ik heb gezocht op Marktplaats, of ik nog zo’n stoel kon vinden. Maar blijkbaar waren ze te gewoon om bewaard te blijven. Ik vond er één, maar die leek in de verste verte niet op onze stoel.

Foto

Deze week is Schoolfoto het nieuwe thema bij Stuureenfoto.
Van mijn schooltijd zijn nog maar bitter weinig foto’s terug te vinden. Maar deze kwam ik tussen de stapels oude foto’s nog wel tegen. Het zal in de 2e klas van de lagere school zijn geweest.  Toen leerden we nog tafels opzeggen, rijtjes stampen en de topografie van Nederland. Oei, oei, dat is dus al heel lang geleden…….