Nee, het is beslist niet de mooiste foto van de Notre Dame in Parijs. Maar hier was de kerk nog helemaal ongeschonden. Stond ze nog te pronken op het Ile de la Cité. Diverse keren was ik er. Met een beetje geluk kon ik er naar binnen. En hoewel ik niet religieus ben, werd ik altijd overweldigd door de pracht en de praal.
Maar ook gewoon zittend, op het grote plein er voor was een feestje. Lekker in de zon of huiverend van de kou. Het is de navel van Frankrijk. Alle wegen in Frankrijk worden vanaf dit grote plein gemeten. Met recht een waar ijkpunt.
En nu zal het er troosteloos zijn. Met brokstukken van verbrand hout, met as die verwaait en een kerk waar de ziel uit is. Ze wordt weer opgebouwd, vanzelfsprekend. Daar voor is te groots, te veelbetekenend. Maar hoe lang zal het duren voordat alles weer in oude luister is hersteld? Parijs zal voorlopig niet meer hetzelfde zijn!