De buitenboel van je huis laten schilderen geeft al een hoop gedoe.
Een brug schilderen is ook geen kleinigheid en vraagt al om veel voorbereiding. Maar stel je voor, ook de Erasmusbrug moet wel eens een keertje geschilderd worden.
Dat is een planning die maanden beslaat. Verkeer dat omgeleid en geregeld moet worden, stellingen die opgebouwd en veilig moeten zijn.
En dan het weer, dat zich niet laat regelen of beïnvloeden. Ga er maar aanstaan.
Toch wordt de brug op dit moment geschilderd, weer zachtblauw zoals ie altijd was. Maar hoe kom je nou bij dat ene, dat super hoge punt. Helemaal in de top van de Zwaan? Daar is geen ladder, steiger of kraan voor beschikbaar.
En toch, toch waren er een paar flinke mannen die de top beklommen en van een nieuwe laag verf voorzagen. En waren er fotografen, zoals Luke Davids, die het vast legden.
Oké, je moet het wel ruim zien, die natuur. In wezen is het niet meer dan een polletje gras. Maar kijk waar het groeit! Midden tussen het metaal en het asfalt van de Erasmusbrug in Rotterdam. Met dagelijks duizenden auto’s die langsrijden, trams, fietsers, joggers en motorrijders die er aan voorbij snellen. En toch, fier recht op in de wind. Dat vind ik wel heel stoer en een teken dat de natuur zich niet laat ringeloren door al die mensen-bedenksels. Dat er overal wel een mogelijkheid is om te groeien. Het mag dan alleen maar gras zijn, het is sterker dan wij denken!