Somber

Het is altijd weer een verrassing hoe een hotelkamer eruit zal zien. De kamer die we kregen toegewezen was prima. Ruim, schoon, mooie badkamer, prima bed.

Maar wat misten we een kleurtje in die kamer. Alles was zwart, de muren, de kasten, de stoelen. Gelukkig lagen er twee kleurige kussentjes en was het beddengoed wit, anders was ik gillend weg gelopen.

Het hotel was verder uitstekend en we hebben er prima geslapen, dat wel. Maar voor ons hoeft zo’n donkere kamer niet. Geef ons maar een pittig kleurtje op de muur, desnoods een ratjetoe van kleuren en stijlen.

Maar ja, smaken verschillen.

Ken je dit nog?

Ken je deze nog? Zo’n schrijfmachine met een rood/zwart lint, op van die metalen rolletjes. Zo’n lint dat soms van al te veel gebruik bijna uit elkaar viel. Waar de letters op het laatst bijna onleesbaar waren. Wazig grijs en roodachtig. En dat natuurlijk altijd net op was, als je het razend druk had. Dan begon het gepiel. Het lint eraf halen en in de prullenbak laten vallen.  

Het nieuwe lint op de lege spoel haken en zorgen dat het goed liep. Je vingers helemaal onder de inkt, zodat je ook nog even je handen moest wassen. En als je pech had, zat je nieuwe bloesje ook nog onder…  Och, och, goeie ouwe tijd. Toen we nog niets wisten van printers en computers en e-mail. Toen we nog zo ongelofelijk jong waren…….