Tag Archives: rugpijn

Bukken

Posted on by

Zo nu en dan word je met de neus op de feiten gedrukt. Welke feiten? Nou, dat ik al lang geen twintig meer ben. En dat ik daarvoor niet in de spiegel hoef te kijken, maar dat ik dat voel.

Soms lijk ik nog best soepel en lenig, maar op andere momenten voel ik elke vezel in m’n lijf, is elke beweging een opgave.

Vorige week gooide ik de aardappelschillen weg en ineens…. schoot het in mijn bips. Een vlammende pijn als ik ook maar even bukte. Niet meer bukken dus.

Maar dat bleek toch geen optie. Nooit gerealiseerd hoe vaak een mens bukt. En hoe vaak er iets valt. Wat er allemaal in kastjes beneden staat.

Ik werd er een beetje chagrijnig van. Had nergens meer zin in en kreeg op de lange duur een beetje hekel aan mijn eigen belabberde zelf. Het werd tijd voor een beetje peptalk. Gelukkig gaat het inmiddels weer wat beter.

Donderdag heb ik weer een flink stuk gewandeld en ik kraak niet meer elke beweging. Gewoon dus weer stug doorgaan….!

Kwetsbaar

Posted on by

Nooit geweten dat een mens zo kwetsbaar kan zijn. Als je geen controle meer hebt over je been en elke stap kan veranderen in een valpartij, dan loop je daar naar. De eerste dagen hing ik als een drenkeling aan Leo’s arm. In de supermarkt liet ik het karretje niet los en als er iemand wat al te snel voorbij kwam, moet ik gekeken hebben als een haas in doodsnood.
Maar alles went en langzamerhand komt er meer controle over mijn been, lijkt het “slapen” ervan minder te worden en loop ik weer enigszins normaal. Langzamer dat wel, meer oudedamesnelheid, zogezegd.
Het is iedere dag oefenen en vooral bewust bewegen en goed kijken waar ik loop. Maar ja, dat geldt voor iedereen toch wel?
Ik hoop dan ook weer wat regelmatiger te bloggen, want dat vind ik veel te leuk om op te geven.

Uit de lucht

Posted on by

Elke dag een berichtje, had ik me voorgenomen. Maar dat zal me nu toch niet meer lukken. De rugpijn waarover ik laatst schreef, is toch iets hardnekkiger dan ik dacht. Al sinds twee weken heb ik last van een “slapend been”, waarschijnlijk als gevolg van een beknelde of geïrriteerde zenuw. Dat is niet alleen een vervelend gevoel, maar maakt ook dat ik  minder beheersing over mijn linkerbeen heb en inmiddels al een keer of vijf mijn voet verzwikte. Gelukkig nog zonder al te veel consequenties, maar lang achter de computer zitten is niet prettig. Dus moeten die werkzaamheden maar even opgeschoven worden en ben ik niet meer elke dag “in de lucht”.
Vrijdag kan ik weer bij de fysiotherapeut terecht. Hopelijk brengt hij alles weer snel in orde, al moet ik wel wat geduld hebben, is me al voorspeld. We zien wel wat er allemaal te gebeuren staat.