Vakanties waren vroeger vooral bezoeken bij ooms en tantes. Niks mis mee, ik amuseerde me prima in Ede of Hoogerheide of Ossendrecht.
Voor mijn moeder lag dat anders. Die draaide toch min of meer mee in de dagelijkse huishoudens. Dat veranderde toen mijn vader besloot dat de vakantie in een pension doorgebracht zou worden.
Onze eerste vakantie ging naar Zeddam. Ik heb er heerlijke herinneringen aan. Maar ook zag ik daar in 1961, in een bijna verduisterde kamer, het bouwen van de Berlijnse muur. Toen was ik een tiener, op de grens van de puberteit.
Nu, in 2021, vroeg ik me af of Zeddam erg veranderd zou zijn. We reden er naar toe. Hier was de hoofdstraat. Ik keek eens om me heen, maar herkende toch niet veel. Ja, de kerk. Maar waar was dat nou in die straat…?
En plotseling zag ik het. We stonden er nota bene vlak tegenover. Pension Aurora, vrijwel onveranderd.
Nee, ik heb niet aangebeld. Er zullen vast andere mensen wonen.
Maar even rondkijken en een foto maken, dat wilde ik wel.
Ik woon in de buurt van Zeddam en het is daar een prachtige omgeving inderdaad. Wat bijzonder dat het pension er nog was zeg!
Leuk om voor jou historische plekken te bezoeken. Ik ben er gek op.
Je boorde natuurlijk een bron van herinneringen aan, leuk is dat.
Laatst in Oostkapelle ook een foto gemaakt van het huis waar we een aantal jaren vakantie vierden.
Ik ben er ook geweest, we hadden kennissen in Oost Duitsland wonen. Triest was dat gewoon. Er was gewoon een constante dreiging op de achtergrond.
Heel toevallig was ik juist gisteren in Castricum waar ik heel vaak heb gelogeerd bij mijn oom, tante en nichtje. Ook wij gingen even langs het huis. Dat was nog goed herkenbaar. Maar ik heb heel veel herinneringen aan de tuin en daar kon ik niets van zien. We waren te vroeg om aan te durven bellen