Weer terug

Vraag me niet wat er fout ging, want dat weet ik beslist niet. Ergens heb ik iets verkeerds gedaan, was er iets veranderd of maakte ik een typefout. In ieder geval kon ik mijn blog niet meer bijwerken.

Ik had ook nog andere dingen te doen, we gingen een paar dagen weg en och… zo belangrijk is bloggen nou ook weer niet. Maar toch… Ik miste het wel. De structuur, elke dag weer wat anders verzinnen, foto’s maken of foto’s zoeken.

Dat onze jongste er niet was, maakte het zoeken van hulp heel lastig. Maar hem op vakantie storen voor zoiets onbenulligs… nee.

En net nu hij weer thuis is, kreeg ik een brainwave. Ik had een denkfout gemaakt. Dus schoof ik achter de laptop en zie, ik ben er weer! En daar ben ik blij om. Want ik heb het toch ook weer zelf opgelost!!

Wat anders…

Ik begrijp heel goed dat het niet prettig is als iedereen zomaar bij je naar binnen kan kijken. Nederlanders hebben vaak maar weinig vitrage voor de ramen, in tegenstelling tot de mensen in onze buurlanden. Maar als je zo woont dat iedereen vrijelijk bij je naar binnen kunt kijken, wil je toch een beetje privacy. Dus plakken sommigen een strook plakfolie op hun raam. Uitermate praktisch en afdoend, maar soms toch net niet je dát.
Hier zag ik een wat mooiere oplossing. Het leek me een soort folie, maar dan in vrolijke bloemvormen, maar misschien is het wel een speciaal bewerkte ruit. Wie zal het zeggen. Ik vond het in ieder geval een leuke oplossing.

Bewaren