De Corona-crisis heeft heel wat te weeg gebracht. Zo nu en dan heb ik het gevoel dat we er nooit meer over uitgepraat raken.

Maar het blijft niet bij praten alleen, het levert ook behoorlijk wat handel op. Denk maar aan de fabrikanten van plexiglas, doorzichtig plastic, gestreept plakband om vloeren te merken, stickerfabrikanten om ruiten van waarschuwingen te voorzien.

En dan heb ik het nog niet gehad over de levendige handel in mondkapjes, wegwerp handschoenen, handgel, desinfectans, schoonmaakmiddelen.

Er is keus genoeg uit allerlei producten. En wat voor enkele weken nog “not done” was, lijkt nu weer gretig omarmd te worden. Ik heb al weer ergens een plastic tasje om een aankoop gehad. En eerlijk gezegd, ik kies ineens toch wat vaker wat verpakt is, want de producten die los in het vak liggen…

Maar ik vrees ook dat we straks met een ander gigantisch probleem opgescheept zitten. Want al dat plastic, al die chemie, het komt toch weer ten laste van het milieu. Naast alle afval van etenswaren ligt er nu ook te vaak viezigheid als gebruikte mondkapjes, handschoenen, proppen besmeurd papier en wat al niet meer op de straat. En de gretigheid waarmee men van alles en nog wat “desinfecteert”, lijkt me toch ook niet altijd even milieuvriendelijk.

Maar ja, dat is van later zorg, nietwaar….?