Klaar mee

Filmpjes van YouTube waarbij je kunt kijken in huizen of hoe een interieur-adviseur of binnenhuisarchitect een huis of kamer opnieuw inricht, ik vind ze enig.

Natuurlijk verschuift de smaak en de mode in interieurs, net als alles. Was het eerst wit wat de klok sloeg, simpel en een beetje minimalistisch, nu is het weer wat meer kleur. Soms zie ik zelfs nogal sombere interieurs voorbij komen. Nou ja, ik hoef alleen maar te kijken. Er zelf wonen is niet aan de orde.

Maar vorige week zag ik ineens de cover van een interieur-magazine met weer zo’n “gallery wall”. In de keuken nog wel. En ineens bedacht ik me dat ik daar nu wel helemaal klaar mee ben.

De eerste keren vond ik het wel leuk, maar hoe meer van die plaatjesverzamelingen ik zie, hoe meer het me gaat tegen staan.

Voorlopig kijk ik maar even niet naar al die opnieuw in te richten kamers, keuken of toiletruimtes. Het is gewoon even genoeg 😉

Guilty pleasure…

Ook al kan ik mijn tijd zelf indelen, doen wat ik zelf wil, soms bekruipt me een gevoel van lichte schaamte als ik bezig ben met iets wat geen nut heeft, soms een beetje dommig is. “Guilty pleasure” heet dat tegenwoordig. Want zomaar een kwartiertje niks doen, de tijd aan je voorbij laten gaan en ondertussen kijken naar iets wat ook al geen hogere waarde heeft, zou je zo wel kunnen noemen. Ik kijk graag naar YouTube filmpjes van allerlei fabrieksprocessen. Zoals duizenden koekjes maken, snoeprepen of taarten produceren, brood maken van meel tot bruingebakken.
En heb je eenmaal naar één zo’n filmpje gekeken, krijg je van YouTube telkens weer nieuwe aangereikt. Ze duren soms wel lang, maar als je ze stopt, kun je later weer verder gaan 😉 😉 😉