Nostalgie

Al snuffelend op internet, met name op Pinterest, kwam ik deze foto tegen. Twee meisjes, zoetjes tegen elkaar. De ene met een grote strik in haar haar.
Zo’n grote strik had ik vroeger niet, maar verder leek mijn koppie wel een beetje op het hare. Ik had een paar verschillende strikken, zodat ik ze bij meerdere jurkjes kon dragen.
Zo’n strik moest natuurlijk netjes in model blijven, dus steef mijn moeder ze en streek ze netjes glad.

Dat stijven deed ze overigens niet met stijfsel, maar met suikerwater, dat hield beter geloof ik. En dan werd het brede lint gevouwen als een harmonica en met een speciale speld in het midden vastgemaakt. Klaar was de strik. Dan nog in mijn haar en ik zag er weer op z’n zondags uit.Niet voor lang, want de speld gleed snel uit mijn haar en de strik was binnen no time niet meer toonbaar. Ik ben nooit het type voor een ingewikkeld kapsel geweest.