Vroeger

Thuis hadden wij vroeger radiodistributie. Een zwart kastje aan de muur, met een keuzeknop voor maar liefst 4 (ja vier!!!) programma’s. Hilversum 1 en 2 en nog twee andere wisselende zenders. Met één luidspreker, boven op de kast. Mono, vanzelfsprekend. Niet zo veel keus dus. Simpel, maar we amuseerden ons met “Moeders wil is wet”, “Plein Publiek”, “De bonte dinsdagavondtrein” of “Mastklimmen” en op zondagavond “Sing something simple”. Dat laatste vond ik maar niks, zo sloom.

Hoe anders is het nu. Vorige week kochten we een nieuwe installatie. Radio heet zo’n apparaat niet meer, maar AV-receiver. Compleet met aansluitingen voor TV, Games, PC, Bluetooth, HDMI, CD/ BD/DVD, Wifi en, lekker ouderwets, een platenspeler. Oh ja, internet-radio, dat zit er ook nog op. Na het uitpakken begint het grote gepuzzel. Waar moet wat aan?

de mono-luidspreker uit mijn jeugd

Alles staat netjes aangegeven, maar wel in piepkleine lettertjes. De handleiding is summier, want de uitgebreide handleiding staat op internet en kan met het tablet gedownloaded worden.
Het apparaat moet in onze boekenkast en alle draden en kabels moeten door een gat in de plank naar boven of beneden. Alleen al het labellen van al die draden is een taak op zich. Al met al zijn we er uren zoet mee. Maar… als dan alles staat, de stekkers in het stopcontact steken, kan de eigenlijke installatie beginnen. Met een blik op de vele knopjes van de afstandbediening, de handleiding en het tv-scherm zoeken we naarstig naar “home”, “input” en “enter”. Gelukkig, we hebben het apparaat aan de praat gekregen en nu kan ik dus weer luisteren naar onze oude LP’s, de nu ook al antieke CD’s en vertrouwde FM-zenders. Dat is nog behoorlijk zoeken, want dat zijn er een hele rits. Leo is ook tevreden, want zijn vertrouwde filmgeluid is er ook nog steeds.
De geluidsboxen moeten nog wel “gecalibreerd” worden en hoe die internetradio werkt, weten we nog niet. Misschien moeten we daar maar eens hulp bij vragen.
Maar zo gek, gisteravond, met een glaasje wijn op de bank, verlangde ik ineens toch zo naar een uitzending van “Sing something simple“. 😉