Privé

Een paar maanden geleden vroeg ik op gymles om het telefoonnummer van een -op dat moment- zieke mede-gymster. Degene aan wie ik het vroeg wilde me dat nummer al geven, toen ze werd tegengehouden door een ander. Dat mag je niet zo maar doen, dan schaad je de privacy.

Oké. Het zou dus via een omweg moeten. Eerst moest de betreffende mevrouw gevraagd worden of ik dat nummer wel zou mogen hebben…. Hoewel ik het nogal ver gezocht vond voor iets simpels, stemde ik er uiteraard mee in. En gelukkig, een paar uurtjes later had ik het betreffende telefoonnummer en kon ik even een whatsappje sturen en beterschap wensen 😉

Nú moet je bij een -vooraf telefonisch- gereserveerd restaurantbezoek een aantal vragen beantwoorden, je naam, adres en telefoonnummer achterlaten. Die gegevens zouden eigenlijk meteen na je bezoek vernietigd moeten worden. Maar… dienen nu nog even bewaard te blijven, zodat ze, indien noodzakelijk, bij een later contactonderzoek gebruikt kunnen worden.

Guttegut, wat kan alles toch snel veranderen. Eerst op je vingers getikt worden, al ging het alleen maar om je meeleven te kunnen tonen. Nu je gegevens achterlaten zonder ook maar enigszins te kunnen controleren wie die zoal in kunnen zien….

Kunnen jullie er nog chocola van maken?