Domme pech

Al heel lang draag ik met veel plezier contactlenzen. Die moeten elke morgen en avond worden schoongemaakt. Ik gebruik daarvoor speciale lenzenvloeistof en al mijn spulletjes staan thuis bij elkaar in het badkamerkastje.
Maar als je bij iemand logeert, is het soms een beetje behelpen. Dan neem ik alles in een kleiner formaat mee, dus ook de lenzenvloeistof.
Zo’n klein flesje is snel op, maar heeft wel een heel handig formaatje. Voor andere schoonmaakspullen bijvoorbeeld. En dus gebruikt Leo zo’n flesje voor het afwasmiddel waarmee hij zijn 3e tanden schoonmaakt.
 

En dat flesje stond naast mijn lenzendoos en schoonmaakvloeistof.
Afgelopen zaterdag, bij mijn vriendin in Essen, pakte zonder erg een flesje en druppelde ik met een nog slaperig hoofd iets uit dát flesje op mijn lens en zette die in. Allemachtig, wat bijt dat spul. Zo snel als ik kon heb ik de lens weer uit mijn oog gehaald en mijn oog gespoeld of mijn leven er van af hing. Snel naar de EHBO, maar daar was geen oogarts. Gelukkig was de receptioniste zo lief om een dienstdoende oogarts te bellen en te vragen of ik langs kon komen. Maar het bleek nog eenvoudiger. Telefonisch kreeg ik te horen dat ik nog maar een paar keer met schoon water moest spoelen en vervolgens oogzalf in mijn oog doen. De apotheek aan de overzijde van de EHBO had het gelukkig ruim voldoende in voorraad. Het werd een beetje tranendal, daar in Essen. Maar inmiddels gaat het weer goed. De lens ben ik in alle zenuwen kwijtgeraakt. Maar dat geeft niet, ik had hem toch niet meer durven gebruiken. Dat wordt dus een nieuwe bestellen, nadat de ooglens-specialist mijn oog bekeken heeft.