We hebben het vast allemaal wel eens. Dat je je verbijt om iets. Om pijn, om woede, om verdriet, van zenuwachtigheid.

Maar dat je daar nu een ketting voor kunt kopen….? Ik dacht meteen aan zo’n ouderwetse bijtring voor baby’s. Maar dit is iets voor volwassenen.
Ik vraag me dan meteen af, moet je zoiets elke dag om. Want verbijten doe je natuurlijk niet elke dag. Dat gebeurt onverwacht, toch? Gewoon boos, verdrietig, nerveus of chagrijnig worden kan ook.
Hebben we tegenwoordig dan overal een hulpmiddel voor nodig?
