We hadden een huisje in Putten, een plek met nostalgie voor ons. Want meer dan 40 jaar geleden waren we er ook. Samen met schoonouders, schoonzus en zwager en onze kinderen.

Nu zaten we er met schoonzus en zwager en het was weer als vanouds gezellig.

Zwager had gezien dat er in Putten een oud stoomgemaal staat. Helemaal opgeknapt en nog steeds draaiende, zij het alleen op speciale dagen.

Maar het is ook het bekijken in rust meer dan waard.

Een groot schoepenrad brengt het water naar de ketel, die dan wordt opgestookt.
Zo wordt het waterpeil van de polder op het juiste peil gehouden.

Alles wordt netjes onderhouden en de oliekannen zijn dan ook glanzend gepoetst.

Leo zou zo aan de slag kunnen, zijn kannetje stond al klaar.