Rotterdam is een stad van werken en van bouwen, zong Lia Dorana al lang geleden.
En nog steeds kun je in de stad verdwalen omdat er van alles is opgebroken, afgesloten of opnieuw opgebouwd.
Nu worden in Ommoord her en der straten open gebroken omdat er nieuwe riolering moet komen. Hier bij station Alexander.
Ik vind het leuk om al dat gedoe van bovenaf te bekijken. De rommel neem ik voor lief, want heel vaak heb ik er geen hinder van.
Nu ook niet, want ik ga een dagje weg met de trein. Laat die bouwers maar rustig hun gang gaan.
Werkende mensen; ik kan er uren naar kijken!
Het is in ieder geval levendig.
Wat moet, moet…, maar als ’t jou echt hindert… Jou gelukkig niet!
Lie(f)s.
ik zie een leuk terrasje, maar waarom is die stoep groen geverfd?
Je hebt een mooi uitzicht! Ik kijk hier nu tegen een oranje bouwkeet aan vanaf mijn balkon. 🙂
Hopelijk had je een leuk dagje, hihi.
Ik snap alleen niet dat het altijd zo lang moet duren.