Je ziet het op allerlei kooksites, prachtig opgemaakte schotels. Met een beetje saus, een geknoopt strikje bieslook en zo. Voor mij hoeft dat niet. Net zo min als de filmpjes van moeders die de lunch boterhammen van hun kinderen opleuken en er auto’s of treintjes van maken. Het is grappig en ik kan er ook wel bewondering voor hebben. Maar zelf doen… nee!
In Japan krijgen kinderen vaak zo’n mooie bentobox mee. Ik vraag me altijd af hoeveel tijd er in gestoken is. Moeder zal dat wel niet in een paar minuten klaar hebben.
En hoe reageren de kinderen daarop? Is het hap-slik-weg of kijken ze er een tijdje naar en eten het dan op? Dat is het plan, maar zonde van al dat werk vind ik het wel.
Onze jongens kregen een degelijk lunchpakket mee, geen fröbelwerk.

Ja, ik ken ook mensen die het helemaal leuk vinden om een bord of een schaal met eten als een kunstwerk te zien en daar heel veel moeite voor doen. Het is natuurlijk ook leuk om zo je werk op Insta te presenteren.’
Maar mij niet gezien hoor…
Toen onze jongens klein waren en het altijd een gezeur was met warm eten, maakte ik wel vaak hun eerste letter van de naam in ‘de prak’ en dan ging er in het rondje van de R b.v. een schepje appelmoes… Maar daar bleef het bij!
Ik vind het enig en respect voor de ouders die dat doen. Ik deed zulks niet
Versiering. Tja, ach…
het is leuk voor het plaatje, maar zo’n stevige bruine boterham met goed beleg, nou die gaat er wel in hoor!
Moeten ze hier de hele dag mee doen? Een paar stevige bruine boterhammen is veel voedzamer en een appel erbij voor de vitamientjes.
Misschien willen slechte etertjes dan toch eten?!
Lie(f)s.
Grappig om te zien en leuk als foto maar dat zullen weinig ouders doen.
Ik vind het ook een beetje overbodig werk…