Laatst zag in Apeldoorn in het Coda-museum een tentoonstelling over Lego. Dat heb ik altijd al zulk leuk speelgoed gevonden. Maar ja, in mijn tijd was dat nog niet zo uitgebreid en geavanceerd als nu. Ik vond het wel veel inspirerender om zelf iets te maken, je fantasie te gebruiken.
Een kind heeft niet veel nodig om zich te amuseren. Van een klein beetje Lego kon je heel veel maken. Niet alleen huizen, maar van alles wat je in je dromen kon bedenken.
Die Lego-tentoonstelling sprak me niet zo aan omdat wel heel veel grote en ingewikkelde dingen te zien waren, maar de kinderlijke beleving nauwelijks aan bod kwam.
Behalve bij één auto. En die was niet eens van Lego, maar van ADO. ADO speelgoed werd gemaakt in Berg en Bos, een sanatorium voor tbc-patiënten. Als arbeidstherapie werd het door Koo Verzuu (1901-1971) ontworpen speelgoed van hout gemaakt.
En kijk, die auto had toch veel gelijkenis met een simpele Lego-auto. Je zou bijna zeggen die auto was één van de bronnen, destijds.
Ik weet dat heel veel mensen en niet alleen kinderen enorm veel plezier beleven aan Lego-modellen maken. Maar geef mij toch maar die simpele dingen uit de begintijd van Lego.
Hier nog een Lego-fan… Het heeft wel een ontwikkeling meegemaakt en als je die geavanceerde dozen tegenwoordig ziet…
Maar je hebt gelijk; dat oeroude simpele is toch wat het meest trekt.
Wij hebben ook nog de ‘ouderwetse’ lego.
Best heel veel. zo’n 35 jaar oud dus.
Ik vind het nog steeds leuk om te doen. Maar het mooiste is toch om he eigen ideeën uit te voeren
Onze middelste zoon was helemaal idolaat van Lego, z’n broer en zus taalde er niet naar. Hij haf zelfs een Lego zoldertje waar hij alles kon laten liggen.
Rond 1970 had ik alleen lego blokjes, plaatjes, wielen en draaischijven. Dat was fantastisch. Kon er vrachtauto’s mee maken die veel mooier achteruit stuurden dan bijvoorbeeld dinky toys. Maakte toen ook heftrucks om die vrachtwagen te beladen. Na die tijd kwamen de treinen met rails, technisch lego en hele bouwpakketten. Dat laatste is meer een 3D-puzzle. Volgens mij valt er niet mee te spelen als die puzzel eenmaal opgeloast is.
Wat leuk om deze twee modellen zo bij elkaar te zien. Het leren bouwen vanaf een lego-tekening heeft onze zoon wel veel technisch inzicht gegeven. Dat is dus een andere manier van creativiteit.
Ik heb jaren gewerkt met kinderen met autisme. Voor die kinderen was lego soms een uitkomst.