We kijken nog wel eens naar een DVD van Fawlty towers. In een van die afleveringen gaat een gast ’s nachts dood.
Maar dat ontgaat de hotelbaas als hij het ontbijt komt brengen. Het kamermeisje ontdekt het omdat zij nog wat melk gaat brengen. En dan ontstaan er natuurlijk allerlei dolkomische verwikkelingen en wordt er driftig gesleept met de dode man, raken andere hotelgasten totaal in de war.
Het is geen subtiele humor. Maar de hilarische situaties waarin hotelbaas Fawlty, ober Manuel en alle anderen verzeild raken, zorgen voor onbedaarlijke lachbuien.
Je denkt dat zoiets alleen maar in tv-serie kan voorkomen. Te veel “over the top”, te veel fantasie. Zoiets gebeurt niet in het dagelijks leven.
Maar dan lees je ’s morgens dit artikel, waarin staat dat een man 4 dagen lang onopgemerkt dood op een spoed-ic lag. Het is toch niet te geloven.
Je zult er nu nog opgenomen moeten worden. Dan twijfel je toch aan de oplettendheid van het personeel…
Maar goed, het was in Engeland, dus zo snel komen we daar niet in het ziekenhuis terecht.
Fawlty towers
Geweldig vond ik dat.
Dat van de Engelse IC is wat minder!!
Wat minder, veel minder!
Ik ga ervan uit dat er iets mis is gegaan in het protocol, waardoor de logistieke afhandeling niet werkte. En dan hapert de volgende schakel. Ze zullen er zeker alles aan doen om het in de toekomst te voorkomen.
Het zal je maar gebeuren…
Onvoorstelbaar, maar Fawlty Towers blijft leuk.
Niet te geloven!
Dat las ik ook, heel triest.
Fawlty Towers vond ik enig en genoot ervan.
Het moet een afschuwelijke opeenstapeling van misverstanden zijn. Brrr wat een horror.