Nee, nee, nee!

Mijn telefoon gaat als ik op het winkelcentrum ben. Een onbekend nummer. Ik neem op en hoor een stem die me vertelt dat ze belt namens ….. “Oh, dat is nou jammer, maar u belt zeer ongelegen. Goedemorgen, veel succes”, zeg ik en sluit af.
Een paar dagen later word ik opnieuw gebeld. Zelfde organisatie, maar waarschijnlijk andere mevrouw. Ik snap meteen waar het om gaat. Of ik lid wil worden van… Dus antwoord ik vriendelijk dat het gesprek kort kan zijn, ik heb geen belangstelling. “Maar daar bel ik helemaal niet voor” zegt de dame. Nou, dan wil ik wel weten waarom wel. Na een paar korte introductiezinnen komt mevrouw tot de kern van de zaak. En dat is toch een abonnement. Drie maanden gratis en ……. “Nee, nee, nee, nee, nee, nee”, roep ik dwars door haar riedel heen. En uiteindelijk snapt ze het. Ik wil geen abonnement, ik zal geen abonnement nemen en ook in de toekomst wil ik dat abonnement niet.
Ik begrijp dat die abonnementen geld in het laatje brengen. Maar als je netjes, vriendelijk en beleefd zegt dat je er niet in geïnteresseerd bent, hou dan asjeblieft op.

Raadsels

Nog zo’n huishoudelijk raadsel. Ik stop twee dekbedhoezen in de wasmachine, samen met de bijbehorende slopen. Natuurlijk elk afzonderlijk. En toch, als de was is afgelopen, rolt er één grote knoedel uit de machine. De slopen en de andere hoes is op wonderbaarlijke wijze in de ene dekbedhoes gekropen. Zelfs al de opening maar vrij klein is, gebeurt me dat. Het zou voorkomen kunnen worden, als je de hoezen en slopen netjes opgevouwen in de trommel zou stoppen. Dat doe ik dus sinds een tijd. Eerst meende ik dat het hielp, maar na een tijdje was het weer die vervelende opgehoopte zooi.  Waarom nou toch?
Ik weet wel, het is een probleem van uiterst kleine orde. Maar dat ik niet weet waardoor het komt, dat blijft me irriteren!!