Als kind kreeg ik niet zo vaak een ijsje. Er zat een ijszaak verderop in onze straat. Daar was maar één smaak, vanille.
Later ging ik nog wel eens naar Capri, een zaak waar Italiaans ijs verkocht werd. Het was een beroemde zaak in Rotterdam, nog steeds, net als Venezia.
Maar de laatste jaren is ijs en zeker Italiaans ijs overal in de stad te koop. En dat zorgt voor een dillema. Want nemen we wel een ijsje en zo ja, waar dan wel?
Vorige week was ik twee dagen achter elkaar in de stad en het weer zo warm dat we wel een ijsje “moesten” nemen. Eerst bij deze zaak, op de Hoogstraat. De volgende dag weer bij het aloude vertrouwde Venezia.
Oef, wat lekker!
Ohhh heerlijk, ben gek op ijsjes e heb er dit jaar al al flink van genoten. Ongetwijfeld zullen e nog velen volgen. En dan natuurlijk bij de adressen die heel goed bevallen.
Kan de laatste tijd hel vaak niet bij je reageren? Je site wordt dan niet geopend?
Ja hoor soms moet het echt!
Wij hebben op loopafstand een geweldige ijswinkel. Vaak lange rijen voor de deur, want het is heerlijk ijs. Ik ben geen echte ijsfan, maar zo af en toe trakteren we ons op een wafel met ijs en slagroom. En dat is dan echt genieten.
Jammie..
Vroege CJamin, nu Heldro. Zalig!
Ha, lekker toch!
Zodra in het voorjaar de ijssalons hun deuren openen staan er rijen wachtenden voor ‘n ijsje.
Mijn vroegste herinnering was bij warm weer wanneer de ijscokar van Jamin met blokijs tussen twee wafeltjes door de straat kwam.Bij Venezia gingen we heel soms zitten en namen dan plak chipolata ijs op glazenbordje.La Toscana ijs van familie Ferrari is van vroegeruit een bekende ijssalon in mijn omgeving.De laatste jaren is Ijssalon Clevers een begrip(alleen de presentatie in het glaswerk is feestje) in het Limburgse en omgeving.Ook ijssalon Kees in Geldrop is geen straf om te bezoeken.Het allerlekkerste trek ijs at ik lang geleden tijdens rondreis door Turkije in Kahramanmaras in het zuiden van Anatolië ongeveer 100 km ten noorden van Syrische grens.
Oh, dat geweldige Capri !!! ’s Winters een bontzaak (kon toen nog) en in mei of zo kwam het zalige Italiaanse ijs. Ik denk nog vaak aan het overheerlijke Amarenen-ijs. Was mijn lievelings.
Lekker hé…!
Lie(f)s.
Ja hoor, dat moest. Dat snap ik!
Deventer heeft ook twee Italiaanse ijszaken. Maar ik ben niet zo’n ijs-mens.
Lekker af en toe een ijsje, maar niet dagelijks.
Ik houd zelf niet van ijs.
Maar ik kan er wel van genieten als anderen ijs eten.
Warme groet,