Van vriendin Lies kreeg ik een boek te leen: Een culinaire tijdreis – 1000 jaar koken in Rotterdam.
Bij het bouwen van de Markthal werden nogal wat archeologische spullen opgegraven. Dat werd natuurlijk keurig gerubriceerd en bewaard. Want aan de hand van al die vondsten werden we weer wat wijzer hoe de mensen leefden in vroeger tijden.
Toen de Markthal 10 jaar bestond werd dit boek uitgegeven, verlicht met allerlei foto’s en recepten.
Veel van wat destijds werd gegeten, wordt nu ook nog klaargemaakt. En al gebruiken we andere materialen, koken we niet meer op een houtvuur, pannenkoeken en hachee staan ook nu nog op tafel.
Leuk om te lezen en je voor te stellen hoe dat toen gegaan moet zijn, hoe het geroken heeft. En je te realiseren dat wij, moderne huisvrouwen, heel wat minder zwaar werk hoeven doen.
Ik kan hetzelfde verhaal vertellen als Sjoerd maar dan over mijn vader. Wij aten regelmatig een van onze eigen konijnen,
Wat leuk, een culinair boek nav archeologische vondsten!
Leuk, eten en geschiedenis in één boek. Lijkt me erg interessant.
Een varken slachten hoeven we niet zelf meer te doen. Vroeger had men ook vaak vee en groenten thuis in de tuin. Mijn opa had naast een hele grote groentetuin ook een varken, kippen en konijnen en af en toe was er bij de buren een duif weg, die zat dan in de soep.