Je ziet weleens berichtjes over ouderen die niet meer met de moderne technieken kunnen omgaan. Tot voor kort hadden Leo en ik er eigenlijk weinig moeite mee.
Maar de laatste tijd komt het regelmatig voor dat we het spoor bijster zijn bij het gebruiken van een apparaat. En dat is geen wonder, want de techniek schrijdt niet voort, maar lijkt met supersonische snelheid door de tijd te razen.
Vorige week wilde ik foto’s die ik gemaakt had, op mijn blog zetten. Dat doe ik al jaren via een “plug-in” van Google. En ineens lukte het me niet meer. Waarom? Geen idee.
Het gemakkelijkst is het dan om onze jongste te appen en te vragen of hij het op kan lossen. Maar dat is me toch te simplistisch. Ik wil het zelf begrijpen, oplossen. Verdorie, zo verward ben ik toch nog niet.
Het heeft me bijna drie dagen geduurd en ik stond al op het punt om de hulp in te schakelen, toen ik ineens een brainwave kreeg. Vraag nou niet hoe, maar ik kan weer foto’s naar mijn blogsite sturen. Niet zo simpel als eerst, maar het lukt. Blijkbaar is er ergens in de techniek van WordPress of Google iets veranderd.
Nou hoop ik dat het een tijdje blijft zonder al te grote veranderingen, want al dat gepieker en gepruts is zo frustrerend.
Via google heb ik het nog nooit gedaan.
Zou niet weten hoe of dat moet.
Mensen van onze leeftijd moeten hard lopen om alles bij te houden. Ik moet het allemaal zelf doen, mijn man heeft na het stoppen van de zaak de pijp aan Maarten gegeven.
Herkenbaar dat WordPress je voor raadsels kan plaatsen. Ik vind het toch wel interessant om tips daarover te delen.
Had ik ook met de nieuwe laptop, W11.
Waarom Word Press telkens dingen verandert is me een raadsel, soms lijkt het alsof een nieuwe stagiair iets mag uitproberen. Het nut zie ik niet altijd.
Vaak is het zó dat we meer kunnen dan we in eerste instantie denken.Wanneer ik er niet uit kom wat apparaten en handleidingen betreft heb ik me voorgenomen om de boel aan de kant te schuiven om het de volgende dag weer te proberen en dan lukt het vaak wel.Was poosje geleden voor het eerst in mijn 80 jarige leven bij babyshower aanwezig en we kregen allemaal ‘n slabber waar we tekst op schreven,de mijne was:dit moet om mijn nek papa,je kan het! En gisteren waren we op kraambezoek als overgroot oma en opa bij de kersverse ouders en ons achterkleinkind en zag met eigen ogen hoe handig onze kleinzoon met zijn ini mini dochtertje omging:aandoenlijk en van grote klasse.
gelukkig ben ik zelf nog steeds op de hoogte van de laatste ontwikkelingen, maar ook hier wordt het steeds lastiger om het tempo te volgen
Ik snap je frustratie helemaal. Uiteindelijk vinden we dan zelf wel weer een weg in het duistere woud van WordPress of een nieuwe versie van een ander programma maar ik heb er ook geen lol in om dat allemaal uit te zoeken.
Waarom ze de zaken – die prima gaan – steeds wijzigen is me een groot raadsel. Toch zit er een voordeel aan dat prutsen en piekeren…. Je gebruikt je hersens volop en als het je dan toch lukt is de voldoening groot. Wees blij dat je de dingen nog zelf kunt regelen en oplossen. Een heleboel kunnen het niet meer.
Aanpassen/meekunnen…, ’t wordt met de dag moeilijker (ook) voor mij. En WP durft wel eens…
Lie(f)s.
komt me heel bekend voor: lopen de dingen lekker zoals je wilt en hups is er weer wat veranderd en eerst denk je het “ligt aan mij”, maar nee aan de andere kant veranderen ze weer eens wat! maar wat “dat” is ja dat zeggen ze er niet bij. meestal wil,ik het ook zelf oplossen, maar ik ben niet zo handig dus zonder mijn man lukte het mij meestal niet.
Ik heb precies hetzelfde, niet het probleem met de fotos, maar dat er ineens iets is veranderd en dan weet je het niet meer. Kost tijd en energie
Grrrrr!
Lui als ik ben. Ik ben nooit begonnen aan de puzzeltocht om foto’s te plaatsen.
Terwijl ik vreemd genoeg toch ook weer geniet van sommige fotobloggers.
Vriendelijke groet,