Als je maar een half uurtje op de grote weg zit, heb je al meer dan genoeg gezien om over na te denken. Naast vele auto’s (waarin je zelf ook zit) rijden er kilometerslange rijen met enorme vrachtwagens. In die wagens zitten allerlei producten die wij menen nodig te hebben. Gemaakt door producenten die menen dat wij behoefte hebben aan hun producten.
Natuurlijk kunnen we niet meer terug naar de “goeie ouwe tijd”. Geen mens wil meer wassen in een houten tobbe, douchen met ijskoud water, pompen in de tuin of noem maar op.
Toch moeten we minderen. En dat kan ook, zonder al te veel van ons comfort op te geven. Door samen te besluiten dat het minstens met de helft minder kan. Met de helft minder producten bedoel ik.
Want zeg nou zelf, hebben we werkelijk behoefte aan al die enorme keus. Aan rijen wasmachines, koelkasten, diepvriezers, airfryers en noem maar op. Niet dat we ze allemaal het huis uit moeten gooien. Want nuttig zijn al die apparaten natuurlijk.
Maar als ik een nieuwe koelkast nodig heb, is het dan noodzakelijk dat er tig modellen zijn? Dat geldt ook voor al die andere apparaten en goederen. Is die keuzestress noodzakelijk? Als alle fabrikanten nou eens afspraken dat ze nog maar de helft van hun modellen maken. Dan is er heus nog steeds keuze genoeg.
En als aanvulling…. onderdelen maken zodat ze gerepareerd kunnen worden ipv dat het model wordt ‘vernieuwd’
Het wordt ons vaak opgedrongen om nieuwe apparaten te kopen, want men bedenkt steeds updates, die meestal niet nodig zijn. Bijvoorbeeld Windows 8 werkt nog goed, waarom dan Windows 11? Hetzelfde geldt voor smartphones. Als we daar nu eens mee stoppen, zou dat al veel schelen.
Het voordeel van in een klein dorp wonen is dat je niet geprikkeld wordt door aankopen. Wij kopen zoveel mogelijk op dorp en ik ga echt niet naar die grote AH in Gouda, moet me maar redden met mijn kleine super. Wasmachine en dergelijke, ook op dorp en dat wordt dezelfde dag geleverd en men hoeft maar 5 minuten te rijden. Ik ken geen keuzestress want er is weinig keuze, haha.
We hebben veel te veel keuzes gekregen!!!
Uit mijn hart gegrepen. Niet uit ideologische en vooral deugdzame gedachten, maar omdat ik echt last van keuzestress heb. Een supermarkt trek ik al nauwelijks en Ikea is voor mij een hel. Veel te veel van alles.
Vooral de westerse samenleving is meer verziekt dan we willen geloven.
Maar wat mij betreft nix ‘samen besluiten’. Dan wacht je tot je een ons weegt. Gewoon beginnen en de rest volgt hopelijk. Ik rij al sinds 1973 geen motorvoertuig. Dat gaat prima. Ik repareer dingen. M’n 10 jaar oude 2e hands laptop doet het prima en neemt veel minder stroom dan een TV waar ik ‘m ook voor gebruik.
Maar wat het belangrijkst is, is dat ik tevredenheid nastreef en niet geluk. Reclamemakers spelen in op het idee dat hun troep de mens gelukkig moet maken. Denk aan de nieuwe iPhone die nog beter is. Als je tevreden bent, dan stel je die nieuwe iPhone uit (of sla je er een paar over) omdat je hem nog niet nodig hebt. Dat ‘gelukkigmaken’ door de commercie geeft juist veel ontvereden mensen omdat niet alles berijkbaar is. Is wat mij betreft ook de verklaring van figuren als Trump, Musk etc., die wereldwijd de zaak lopen verzieken.
Onze tv ( geërfd van een tante) ging kapot. We hebben bij de kringloop een andere gekocht.
Ik ben het helemaal met jou eens!
Vredelievende groet,
Met auto’s is het nog erger… Het idee van Hitler was zo gek nog niet, maar een auto voor iedereen, nou ja, de kleur mag je dan zelf kiezen. En noem het dan UV (Universal Vehikel)