Luchtje

perfumes on the table
Photo by cottonbro on Pexels.com

Het hoort niet, een gesprek afluisteren. Vaak gaat het over dingen waar je geen benul van hebt en gaat het hele gesprek langs me heen.

Maar laatst, in de tram, kon ik er niet aan ontkomen. Twee vrouwen stapten in en gingen achter me zitten. En meteen steeg een wolk van parfum op. Het was absoluut niet mijn geur, maar ja over smaak valt niet te twisten.

Dat vond de ene dame waarschijnlijk niet, want ze merkte op dat het in enen wel “een beetje naar eh… vreemd rook.” De andere dame reageerde een beetje aangebrand. “Dat zal mijn nieuwe parfum zijn”. “Oh, eh… nou ja niet echt een lekker luchie” antwoordde de vrouw. Gepikeerd reageerde de ander “het was wel erg duur hoor”. “Oh ja, hoeveel dan?” “Tweehonderd euro voor zo’n flessie”. Ik denk dat er een maat werd aangegeven. “Tweehonderd voor zo’n beetje? Ken je beter een fles Airwick kopen. Veel voordeliger!”

Ik moest mijn lachen inhouden en kon me natuurlijk ook moeilijk omdraaien. Maar wat had ik graag het gezicht van de parfummevrouw gezien.

Geen idee hoe het verder ging. Ze zwegen abrupt en waren al snel bij hun halte en stapten uit.

7 thoughts on “Luchtje

  1. Ooit, op een markt in Den Haag bij een kraam met hele lieve babykleertjes, 2 haagse dames achter ons:”daar zou je toch nog een kindje voor nemen!”, denk giga Haags! Terwijl wij bijna in IVF traject zaten dus ”kindje Nemen” absoluut niet mogelijk was, hebben we erg gelachen! Waarschijnlijk moet je zoiets gewoon meemaken! En inderdaad: wat er allemaal niet luid besproken wordt! Fijn weekend

  2. Hahahaha! En je zegt ‘het hoort niet’? Ik vind dat het mag hoor. Het is onbegrijpelijk wat mensen allemaal luid en duidelijk bespreken in bus of trein. Dat doen ze zelf hoor!

Comments are closed.