Wie in Barneveld is, kan niet om de kippen heen. Je ziet ze niet, maar toch zijn ze overal aanwezig.
Dit staat sinds kort op de muur van het Pluimveemuseum, waar alles van de kip tot het ei (of vice versa, daar is men nog niet uit) uit de doeken wordt gedaan.
En wij zagen nog net hoe aan deze muurschildering de laatste hand werd gelegd. De volgende dag zou de officiële onthulling plaatsvinden. De verf was nog een beetje nat zelfs 😉
Wat er nou het eerst was, de kip of het ei, daar is men ook in Barneveld er nog niet uit. Maar er scharrelen heel wat kippen rond, ook in het Pluimveemuseum.
We dachten een saaie opsomming van kippenrassen te krijgen, maar het bleek een heel leuk en leerzaam museum te zijn.
Met veel echt rondscharrelende kippen, met veel informatie en met veel eieren. We weten nu ook dat er niet alleen witte, bruine maar ook groene eieren gelegd worden. Vroeger legde een kip ongeveer 60 eieren per jaar. Nu levert dat dier er wel 325 per jaar.
In het museum scharrelden de kippen in ruime rennen, maar zoveel eieren vragen om een andere manier van huisvesten. En dan kun je de legbatterijen niet ontlopen.
Op de Eierveiling konden we onze verse eitjes zelf “mijnen”. Hier gingen ze per 10, maar in het echt zijn de partijen beduidend groter.
En naast al die kippen waren er ook machine-opstellingen. Al die eieren moeten tenslotte ook gesorteerd, verpakt en vervoerd worden.
Voor de industrie worden ook machines gemaakt om eieren te scheiden. Zodat bakkers en advocaatfabrikanten apart worden voorzien van dooiers en/of eiwit. Daar konden we filmpjes van bekijken.
Er was heel veel te zien en we hebben een leuke middag doorgebracht.
