Eigenlijk is het elk jaar hetzelfde patroon. De eerste kerstkaarten druppelen binnen en stapelen zich op op de hoek van de tafel. Dan zoek ik het lint en de knijpertjes en worden de kaarten naast de spiegel opgehangen.

Wat zullen wij doen? Sturen we wel of sturen we niet? Gewoon of digitaal? Ach, eigenlijk weten we het wel. We sturen toch weer een stapel kaarten, soms zelf gemaakt of gewoon gekocht. Het werden gekochte kaarten, postzegels besteld en een middag aan de slag.

Leo zit hier al nijver te schrijven. Ik was een dagje later, maar nu zijn dan alle kaarten de deur uit.

Taak volbracht. Volgend jaar kijken we wel weer opnieuw hoe we het gaan aanpakken.