
Iemand komt met een recept op Facebook of Instagram. Zo te lezen lijkt het lekker. Goeie ingrediënten, geen gekke toevoegingen en een beetje handige kok kan er zo mee uit de voeten. Maar dan komen de commentaren.
- Die tomaten of de noten, kunnen die vervangen worden?
- Je gebruikt tarwemeel, kan het ook met glutenvrij meel? In de meeste gevallen gebruik je dan amandelmeel, maar of dat 1 op 1 kan….?
- Mijn kind kan niet tegen/lust geen …… Waarmee kan ik het vervangen?
- Kan ik ook yoghurt nemen in plaats melk?
- Havermelk heb ik nooit, zou het met gewone melk ook gaan?
- Tomatenpuree in plaats van verse tomaten, zou dat ook kunnen?
En dan nog de mensen die het recept beoordelen op suikers, vet, plantaardig of 100% vegan. Na een lange rij commentaren blijft er van het recept niks meer over.
Daar begrijp ik dan niks van. Je probeert het recept en zit er iets dat je kunt/wilt of mag eten, dan laat je het eruit. Of je hebt iets niet in huis en ook dan maak je het zonder dat ene speciale ingrediënt. En valt het tegen, dan maak je het toch niet meer…
Het lijkt een beetje op dat spelletje Chinees fluisteren. Iemand begint en fluistert in je oor “Piet heeft zijn been gebroken”. Aan het eind van de rij is Piet dood of ligt in het ziekenhuis…..

Ja, zo gaat het altijd… Doe gewoon je eigen ding en houd je mond, denk ik dan…
Vreselijk!!
Probeer het uit zou ik zeggen of ga voorbij aan het recept.
Helemaal mee eens. Mensen zijn tegenwoordig zeurkousen.
Inderdaad, gewoon proberen of een ander recept zoeken.
Om nooit meer een recept te delen. Wat een gezeur, zeg!
Al die vragenstellers zijn onzekere koks. Daar hoor jij gelukkig niet bij!