Het gesprek ging over eten en ineens wilde iemand weten of “Smac” nog wel bestaat.
Onze kinderen vonden het lekker en ik gebruikte het vroeger om macaroni te maken. Het ging ook steevast mee op vakantie.
Omdat ik er altijd blokjes van sneed, noemden de kinderen het “vierkant vlees”. Wilde ik de jongens aan iets nieuws laten wennen, mengde ik dan ook “vierkant vlees” door een gerecht. Aten ze er in ieder geval een beetje van.
Bij de grootsuper zag ik vorige week dat je het nog steeds kunt kopen. Maar toch legde ik geen blikje in mijn wagentje. Onze smaak is veranderd. Het past gewoon niet meer in ons eetpatroon.
Mijn moeder deed het vroeger ook door de macaroni, mijn broer vond het heerlijk, maar ik haalde het er altijd uit. Vond het echt niet lekker vond het er ook maar vies uit zien als het uit het blik kwam en was maar wat blij toen mijn vader op een gegeven moment zei dat hij liever gehakt door de macaroni wilde.
Lunchworst.
Gaat hier in de spaghetti.
Staat in de voorraadkast.
Altijd handig als ik eens spaghetti a la mamma wil maken.
Mijn man was er gek op, at het op brood, uit de hand en zou er mee ontbijten als hij de kans kreeg. ☻
Heel vroeger ging het mee op vakantie. Ik noemde het spottend kattenvoer.
Brrrr!!!
Ging hier vroeger, lang lang geleden, ook in de macaroni. Moet er niet meer aan denken ….
Hier staat altijd een blikje Smac op de plank, voor als we het een keer echt niet weten…
Ja, wat is er veel veranderd in ons eetpatroon! Ik moet ook meteen aan Saroma pudding denken en vraag me af of dat nog bestaat.