Sommige dagen beginnen aardig, maar dan ineens zit alles tegen. Het weer verandert en je wordt drijfnat geregend. Je moet iets afleveren op een onbekend adres. Bij het inparkeren schuif je met de achterbumper over iets. Na de eerste schrik blijkt het gelukkig mee te vallen. Tenminste, dat hoop je. Want pas volgende week kan de garage duidelijker zien wat er al dan niet kapot ging.

En dan schrik je je bijna te pletter, omdat een domme mevrouw – in de regen en de donkerte van deze dagen – zonder ook maar te verblikken of te verblozen de kruising over fietst. Zonder licht, met donkere kleding. Vrijwel totaal onzichtbaar in de regen en de schemering. Ik snap niet dat mensen nog zo durven fietsen. Zorg toch dat je gezien wordt. Er is keus genoeg uit fietslampjes.

Het is dat ik “Pas op” riep en Leo dus nog net op tijd op de rem ging staan. Ik moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren.

Juist in deze maanden loopt een actie in Rotterdam. En met de slogan van die actie ben ik het volkomen eens:

Fietsverlichting: voor jezelf en anderen

Bron: Google foto’s