Afgelopen maandag begon ik de week met muziek, maar nou niet meteen met een vrolijk nummer. Het lied beschreef het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940. Dat bombardement sloeg het hart uit mijn stad.
Maar in Rotterdam blijft men niet bij de pakken neer zitten. We stropen de mouwen op en gaan aan de slag. En anno 2025 is Rotterdam levendiger dan ooit. Grootser, hogere gebouwen en het heeft inmiddels een plek gevonden tussen de hotspots van de wereld.
Daarom vandaag nog een muziekje, ook over Rotterdam. Een beetje gedateerd, met die strippenkaart. Maar het swingt en maakt je vrolijk. Joke Bruijs en Gerard Cox in “Neem de metro mama”. En dat ga ik vandaag ook doen. Fijne dag!
Weet nog goed, de eerste metro, bloemstukje er op, een hele drukte. In het begin met een meneer in een hokje op het perron die van alles omriep. Met een teringgang Rotterdam onderdoor.
Vandaag 85 jaar geleden dat Rotterdam werd gebombardeerd. Vanavond worden gedichten uitgestrooid als het rustig weer blijft. Best bijzonder vind ik
In februari 1968 ging de metro rijden. Ik ben met een van de eerste ritten meegegaan samen met mijn moeder. Kan me herinneren dat wij het allemaal heel spannend vonden. Het traject liep toen van Zuidplein naar het CS. De stad heeft voor het aanleggen echt jaren ‘opengelege’. Dat metronet is intussen wel enorm uitgebreid.
Rotterdam is allang mijn stad niet meer, maar ik kan me goed voorstellen dat bezoekers en huidige inwoners het allemaal prachtig vinden. Ik heb teveel andere herinneringen en dat botst nogal eens. Ik heb vorig jaar nog een stukje in de metro en de tram gedaan en het viel me op hoe netjes de stations en de rijtuigen er uit zagen. Dat was vroeger wel anders. Alles ondergekliederd en gewoon vies. In de jaren tachtig waren de metro/trams zodanig smerig, dat ik liever bleef staan dan dat ik ging zitten.
Krijg de clip op deze locatie niet te zien helaas. Maar ik ben een echte fan van Rotterdam!
wat een leuk,nummer,had het nooit eerder gehoord!
Tsja met zo’n strippenkaart kom je tegenwoordig niet ver meer.