Afgelopen week ging ik weer naar de fysio en daarna reden we door naar de Rhoonse Grienden. Het begint al een beetje traditie te worden.
Het is ongelofelijk hoe de natuur in een paar weken zo veranderen kan. De eerste keer dit jaar kwamen we eind februari. Alles was nog kaal. Veel wilgen werden geknot en je kon met gemak naar de horizon kijken.
Hoe anders is het nu. Weelderig groen is opgeschoten en overal hangen takken of planten over het pad. Je loopt regelmatig de kans een zwiepende tak in je gezicht te krijgen. Het maakt zo’n wandeling natuurlijk wel avontuurlijk. Zo nu en dan kun je je met gemak voorstellen dat je diep in de jungle bent.
Waarom gaan mensen toch zo ver weg 😉 😉 😉
Sinds ik wandel zie ik pas hoe snel en hoe vaak de natuur verandert!
Altijd fijn zo dicht bij huis toch de natuur in te kunnen gaan.
Voor wie het wil zien, zeker!
Haha, lijkt wel of je daar een kapmes nodig hebt.
Ik vind het helemaal prima, dat mensen ver weg gaan….. Dan hebben wij het hier lekker rustig 🙂 Rhoonse Grienden is een interessant gebied. Ik kan me herinneren dat we daar tig jaren geleden over plankieren liepen om droge voetjes te houden. Is dat nog zo?
Hahahaha, waarom deed jij dat?
Heerlijk, al dat groen.
Betoverende natuur ‘om de hoek’.
Prachtige foto’s!