Lezen

Jaren lang had ik een abonnement op de Libelle, soms afgewisseld met de Margriet. Maar zo nu en dan gingen die bladen vrijwel ongelezen naar de oudpapierbak. Alleen sommige columns las ik, de rest maakte niet al te veel indruk. Toen kwam er Blendle waar ik gretig gebruik van maakte. Niet alleen voor de weekbladen, maar ook voor kranten en andere magazins. Je betaalde per gelezen artikel en dat beviel prima. Helaas, Blendle veranderde van opzet en er moet nu een vast bedrag per maand voor betaald worden. Dat was voor mij het einde van Blendle.

Maar ja, ik wil toch wel weten hoe het nu verder gaat met Anne-Wil, met Sanne en welke grappen Zusje of de Jan, Jans en de kinderen weer maken. Dus lees ik dat allemaal in de supermarkt. Leo zoekt ondertussen de laatste boodschappen bij elkaar. En ik ben niet de enige, want er staan meer mensen die onopvallend de tijdschriften doorbladeren. En zo nu en dan raak ik ook nog in gesprek met iemand. Zo kan het dus ook.

7 thoughts on “Lezen

  1. Op zich geen probleem mee , want ik lees ze niet. Maar als iedereen dit gaat doen zullen die bladen uiteindelijk niet meer uitgegeven worden. Als ze meer gratis gelezen worden dat men er voor betaald worden de kosten van het uitbrengen hoger worden dan de omzet

  2. Hier zou het niet lukken, vermoed ik. Veel bladen zijn verpakt.
    En aan de uitgeklede bieb hebben we niet veel, twee kranten en een enkel magazine. Meer bleef er niet over na de bezuinigingen. Snik.

  3. mijn schoonmoeder had een abonnement op de Libelle en ik op de Margriet, dus dat was dubbel leesplezier. Met name voor haar want met een druk gezin had ik alleen tijd voor de columns en – inderdaad, ook hier – de verhalen rond AnneWil en Sanne. Nu lees ik alleen nog blogs 🙂

  4. LOL. Word je niet aangesproken door medewerkers dat het niet mag? In de bibliotheek kun je ook gratis alle nieuwe nummers lezen. De nieuwste worden nog niet uitgeleend en liggen daar voor het grijpen.

    Jammer van Blendle inderdaad.

Comments are closed.