Tja, aan de donkere dagen voor Kerstmis valt niet te ontkomen. We dromen (en verlangen soms) naar een witte Kerst, maar dat blijven vooralsnog dromen….
De afgelopen dagen was het vooral somber en grijs en dan steken wij al meteen na het opstaan wat lampen aan. Ik word beslist depressief van een donkere kamer. Het hoeft niet fel verlicht te zijn, maar een klein lampje hier en daar, de kerstverlichting natuurlijk…! Het maakt dat ik opgewekt mee zing met de (kerst)songs die we spelen op grammofoon of CD-speler of laten spelen via Spotify 😉
Toch zag ik bij heel veel mensen donkere huiskamers, ook al waren ze wel thuis. Ik kan me er niks bij voorstellen. Ook vroeger thuis was er altijd licht aan. Het hield ook mijn moeder op de been in sombere tijden.
Ach, als de natuur ons geen zon schenkt, dan levert de energiemaatschappij nog wel een lichtpuntje 😉 😉 😉
De donkerte vind ik vreselijk. Om die reden alleen al zit mijn kerstboom vol lampjes i.p.v. kerstballen.
Wij hebben maar een heel klein boompje dus het zijn piepkleine lampjes die aangaan. Maar wel een heel licht huis.
Bij ons stonden vroeger iedere zondag Jehova’s getuigen aan de deur, die kwamen het licht brengen… Nu zie ik ze nooit meer, dat was wel na een kleine aanvaring. Volgens mij sta ik op de zwarte lijst. Maar je hebt gelijk, ik steek hier overdag ook de kerstverlichting aan met wat sfeerverlichting.