Eten op straat

Eten op straat, dat vond mijn moeder “ordinair”. En hoe graag ik ook soms een patatje in zo’n leuke puntzak wilde, ik kreeg het niet. We kochten het wel, lieten en inpakken en dan mocht ik het thuis opeten. En dat was natuurlijk lang niet zo lekker.

Nu is het heel normaal, op elke hoek vind je wel een zaak waar iets te eten is. En vaak genoeg halen wij een Vietnamese loempia, een kroketje of een broodje haring.
En dit kopen we ook wel eens, als we bij de Turkse super zijn geweest. Dat eten we dan niet op straat, maar in de auto op. Maar in Istanbul kocht je die ronde broodjes met sesam bij zo’n leuk karretje.


“Streetfood” is deze week het thema bij Stuureenfoto. Kijk daar voor nog meer lekkers.

2 thoughts on “Eten op straat

  1. Ha herkenning: ook mijn moeder vond het ordinair, op straat eten. Ik kreeg dus geen patatje. Mijn moeder bakte zelf en deed het voor mij in een puntzak. Mocht ik het in de tuin opeten. Hoogtepunt!

Comments are closed.