Kapot

Na ruim 15 jaar trouwe dienst begaf gisteren onze wasmachine het. Halverwege het programma nog wel. Dus zat ik met een emmer vol druipnat wasgoed, dat nog gespoeld moest worden.
En daar sta je dan, als techniekverslaafd modern wezen. Geen flauw idee hoe ik nou verder moet. Nou ja, een nieuwe machine bestellen natuurlijk. Wat we dan ook onmiddellijk deden, per internet. Dus de narigheid is maar van korte duur, want vandaag wordt die al bezorgd.
Gek, toen ik zo´n jaar of 13 was, had ik er totaal geen probleem mee gehad. Was ik (weliswaar met enige tegenzin) achter de wastobbe gaan staan en had ik de was verder afgemaakt, door de wringer gehaald en op de zolder opgehangen. Klus geklaard zonder ook maar een greintje paniek. Wel met heel veel meer werk, want dat wassen toen was een heel karwei. Meestal werd dat natuurlijk door mijn moeder gedaan. Als ik eens insprong, was het omdat zij ziek was.
Tijden veranderen, maar het is nog helemaal niet zo gek om eens terug te denken aan de jaren dat alle technische hulpmiddelen nog niet bestonden en het op pure menskracht aankwam…..

5 thoughts on “Kapot

  1. Mocht zoiets nog een keer gebeuren dan kan je altijd langskomen hoor!

  2. “Dorothé: ik had het ook aan mijn buurvrouw kunnen vragen. Maar het is maar een klein wasje. Het paste in een emmer en gaat straks als eerste de nieuwe machine in! Hier staan (gelukkig) nooit meer hele stapels wasgoed te wachten.
    @Bettie: dat is inderdaad een luxe en voor veel mensen zeker niet vanzelfsprekend.

  3. Wat heerlijk eigenlijk dat je dan ook meteen een nieuwe kunt bestellen. Eigenlijk is dat niet eens vanzelfsprekend

  4. Hier gebeurt het regelmatig in de straat dat een of andere buurvrouw een was- of droogprobleem heeft en dan springen we elkaar bij door even een extra keer te draaien.

Comments are closed.