Kafkaiaans

borstkanker-lint2De rest van mijn borstkankerbehandeling bestaat uit bestraling. Dat gebeurt op de al bekende manier, een aantal weken elke werkdag een korte sessie. Maar sinds kort is er ook een andere behandeling mogelijk: PBSI.
Daarbij krijg je één keer, onder narcose, een aantal “titaniumzaadjes” met plutonium ingeplant. Die bestralen als het ware de borst van binnenuit en dat is minder belastend voor de patiënt. Daarvoor kwam ik na onderzoek toch niet in aanmerking, omdat het medisch/technisch niet mogelijk was.
Omdat de methode nog niet zo lang gebruikt wordt, vond ik het helemaal niet raar dat in de uitnodiging van het Erasmus MC staat dat je eerst moet nagaan of de kosten door je verzekering vergoed worden. Dat lees je wel vaker. Ik belde dus met onze ziekte-kosten-verzekering, het Zilveren Kruis.
Je verwacht dat je dan iemand met enige kennis aan de lijn krijgt. Maar de dame van de helpdesk wist van toeten noch blazen. Hoewel ik het toch duidelijk uitlegde, vroeg ze me allereerst of zoiets in een ziekenhuis zou gebeuren… Tja, wat had ze gedacht, bij de apotheek…? Daarna vertelde ze me dat de arts het zou moeten declareren volgens een of andere code. Die code interesseert me niet, ik wil gewoon weten of het vergoed wordt. Dat moest ik aan de arts vragen. Op mijn antwoord dat het ziekenhuis aanried de verzekering te vragen om inlichtingen, kreeg ik als antwoord “Als het niet vergoed wordt, dan moet u het zelf betalen.” Ja, dat is duidelijk. Maar het ging hier niet om een doosje paracetamol, maar om een behandeling die wellicht in de vier- of vijf cijfers zou lopen.
pexels-photo-374074.jpegNou ben ik niet zo gauw uit het veld geslagen, maar iemand die zich al snel geïntimideerd voelt, zou wellicht afhaken. Misschien zelfs afzien van de behandeling, omdat het niet betaald zou worden. Deze behandeling wordt overigens normaal vergoed.

Tot op heden heb ik eigenlijk nooit enige reden tot klagen gehad, kijk maar wat ik er hier over schreef. Maar ik vond deze reactie toch erg beneden de maat. Dat liet ik ook blijken in het tevredenheidsonderzoek. De dame in kwestie belde me daarna terug, maar helaas, kon me nog steeds niet voldoende informeren.
Maar in deze gedigitaliseerde maatschappij zou één document op die helpdesk van de verzekering voldoende moeten zijn om alles duidelijk te maken. Een lijst van alle mogelijke behandelingen, die wel of niet (geheel of gedeeltelijk) vergoed worden. Dan moet zo’n lijst wel zeer regelmatig, ja dagelijks, worden geupdated.
Kijk, dat lijkt me nou een schone taak voor zo’n goed betaalde manager, of niet soms?

Geen klagen

Laatst was ik met wat administratie bezig, toen ik ook meteen maar eens naging hoeveel ik vorig jaar nou aan ziektekosten had betaald. Zoals elke Nederlander betaal ik natuurlijk maandelijks mijn premie. Eerlijk gezegd, dat is geen kattenpis, maar een flink bedrag. En ook het eigen risico gaat vrijwel elk jaar voor een deel op. Er zijn altijd wel medicijnen die betaald moeten worden, steunzolen die niet vergoed worden of wat dan ook.
Vorig jaar was ik voor het eind van januari natuurlijk al door dat eigen risico heen. Ga maar na, twee weken ziekenhuis, twee keer ambulancevervoer, operatie, revalidatie. De rekeningen daarvoor tikten lekker aan. Maar uiteindelijk kwam ik tot de slotsom dat ik “slechts” het eigen risico had moeten betalen. Alle kosten, bij elkaar gelijk aan een luxe auto, werden gedekt door de verzekering.
Nou zijn er mensen, die dan zeggen dat je het inmiddels zelf betaald hebt, met al die hoge premie. Ja, dat klopt, maar dan had ik al 14 jaar die premie opzij moeten leggen. En dan nog was ik er niet mee uitgekomen, want in 2008 is er ook een behoorlijk bedrag voor mijn ziektekosten uitgegeven.
Het is natuurlijk een zinloze berekening, maar al die klagers mogen zich best eens realiseren, dat het in Nederland helemaal niet zo slecht geregeld is. Dat het soms misschien wel beter kán, maar dat het in andere landen beslist vaak veel slechter is.

Bewaren