Even gewoon

We waren dan wel op vakantie, maar toch niet helemaal afgesneden van de digitale wereld. En zo las ik op Facebook dat Trompenburg Arboretum de lockdown nu helemaal spuugzat was en als protest zaterdag open zou gaan.

Weliswaar met een wat aangepast toegangsbeleid, dat wil zeggen je moest je (digitaal) aan melden en een tijdslot opgeven. Maar gelukkig zonder QR-code.

Natuurlijk meldden Leo en ik ons ogenblikkelijk aan. Want waarom zo’n grote tuin niet open mocht, het was ons altijd al een raadsel.

Toch leek er nog een kink in de kabel te komen, want de burgemeester had laten weten te zullen handhaven. Maar dat bleef gelukkig achterwege. Soms triomfeert in onze stad het gezonde verstand.

Alle bezoekers waren net als wij dolblij weer in het arboretum te kunnen wandelen en te genieten van wat de natuur ons belooft. Want al zien sommige struiken en bomen er nu wat miserabel uit, onder de grond en in de stammen en twijgjes wordt volop gewerkt aan wat er komend seizoen te zien zal zijn.

Op verschillende plaatsen piepten narcissen, krokussen en sneeuwklokjes uit de aarde. Op de takken zag je dikke of iets minder dikke knoppen en de rododendrons konden bijna niet wachten met openspringen. Ja, bijna aan het eind staat er zelfs een die al volop voorjaarspracht vertoonde.

Ach ja, de natuur gaat gewoon zijn gang en laat zich niks gelegen liggen aan onze menselijke regeltjes. En zo hoort het ook!

Kleuren

Wonderlijk om te zien hoe in de natuur alles van kleur verandert. Soms lijken bomen of struiken een beetje rozig, dan komt het blad en wordt alles frisgroen.

Die kleurverandering zie je natuurlijk het best in de herfst. Toen we dan ook afgelopen week weer een keer naar Trompenburg gingen, lette ik nog meer op al die veranderingen.

Met nog wat foto’s van eerdere bezoeken leverde dat een leuke verzameling op van bloemen, bladeren en vruchten.

Krachtig

krachtOok in Trompenburg zagen we deze boom. Een flinke stam, waar stevig in gezaagd en gehakt was. Ik weet niet of dat opzettelijk gebeurd was, als een soort kunstobject. Maar de stam stond nog stevig in de aarde verankerd, dus ga ik er van uit dat de boom ziek was en de kroon niet meer te redden was. En dan toch, ineens, piepen er blaadjes uit iets wat eigenlijk volkomen dood leek. De natuur is vaak krachtiger dan we denken. Misschien komt na deze warme en droge zomer wel weer een groeispurt in de natuur. Wie zal het zeggen….?

Compositie in groen

Afeglopen zondag liepen we weer eens door Trompenburg in Rotterdam. Er is altijd van alles te zien in dit arboretum en het wordt allengs drukker. Het is dan ook heerlijk om tussen al het groen te lopen en telkens weer nieuwe dingen te zien. En natuurlijk foto’s te maken. Ik heb al een collectie van honderden foto’s in vrijwel elk seizoen. En dan probeer ik iedere keer weer een andere blik. Dit keer viel me op hoeveel tinten groen er te zien zijn:

Gesnapt!

Groenpalet-006.jpgDit is werkelijk een snapshot! Toen ik afgelopen zondag stond te fotograferen in Trompenburg, zag ik dit insect ineens tussen de goudenregen zitten. Even zoeken naar het juiste standpunt en … knip, ik had hem. Want met die insecten weet je het maar nooit. Ze zitten doodstil, maar zien jou van uit hun vele ooghoeken. En als je dan net denkt, dat je hem hebt, is ie weg… Deze dus niet. Geen idee wat voor soort, maar eerlijk gezegd is dat ook niet zo interessant voor mij. Ik bewonderde de prachtige frêle vleugels, die zo afstaken tegen de grijze lucht. Mooi, op een aparte manier.